Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αλισβερίσι με την ήττα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130218 Τραγούδια, 269329 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αλισβερίσι με την ήττα
 
Να κοιμηθείς και να ξυπνήσεις,
να είν’ η μέρα σου καλή...
Την ευτυχία για να ζήσεις,
σκότωσες κάθε χαραυγή.

Σαρανταπέντε χρόνια σκλάβος,
τα όνειρα έχουν χαθεί,
φονιάς, γενίτσαρος και μπράβος:
Ξέχασες τι θα πει παιδί...

Σε γάμους πήγες, πανηγύρια
και σε ατέλειωτη γιορτή,
στάθηκες πάνω σε γεφύρια,
που τώρα έχουν γκρεμιστεί.

Πόσο σε κούρασε το λάθος
κι εκείνα που σου είχαν πει...
Μέσα σου ξέρεις, κατά βάθος:
Τα έχεις όλα αρνηθεί.

Θα περιμένεις σωτηρία,
σαν κάποιον που θα λυτρωθεί,
μία καινούρια ευκαιρία,
σαν την παλιά που θα χαθεί...

Θα κινηθείς για να γλυτώσεις,
θα σηκωθείς ψηλά πολύ,
εντός σου να βροντά θα νιώσεις,
αίμα ατρόμητο κι οργή.

Μια νέα μέρα, σαν κι εκείνη,
που θα φλογίσουν οι ματιές,
θα ξεπηδήσουν άσπροι κρίνοι,
από τις μαύρες ρεματιές.

Ως τότε, στάσου πληγωμένος,
πιες ολοκόκκινο κρασί,
με τις πληγές σου μονιασμένος,
το παρελθόν θα γιατρευτεί.

Απ’ το παράθυρο κοιτάζεις,
βλέπεις ν’ ανθίζουν οι ζωές,
με κόπο απ’ τα στήθη βγάζεις:
Λίγες μικρές αναπνοές...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα
 
zpeponi
30-07-2012 @ 13:05
καλημέρα σε όλους! ::cool.::
Ναταλία...
30-07-2012 @ 13:15
Σε γάμους πήγες, πανηγύρια
και σε ατέλειωτη γιορτή,
στάθηκες πάνω σε γεφύρια,
που τώρα έχουν γκρεμιστεί

Καταπληκτικό όλο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
teiresias
30-07-2012 @ 13:16

Μια νέα μέρα, σαν κι εκείνη,
που θα φλογίσουν οι ματιές,
θα ξεπηδήσουν άσπροι κρίνοι,
από τις μαύρες ρεματιές. ::yes.:: ::yes.::
ο Γέροντας
30-07-2012 @ 13:27
Απ’ το παράθυρο κοιτάζεις,
βλέπεις ν’ ανθίζουν οι ζωές,
με κόπο απ’ τα στήθη βγάζεις:
Λίγες μικρές αναπνοές... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Tessi
06-08-2012 @ 15:16
Μια νέα μέρα, σαν κι εκείνη,
που θα φλογίσουν οι ματιές,
θα ξεπηδήσουν άσπροι κρίνοι,
από τις μαύρες ρεματιές.
...............

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο