stixoi.info: που και που

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131513 Τραγούδια, 269619 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

που και που

υψώνω τα χέρια μου και χαμηλώνουν τα σύννεφα
και δρόμοι αχάραχτοι διαπερνούν τον ουρανό
δίχως όρια για να χουν κάποια ελπίδα οι άνθρωποι
πως κάπου εκεί στη διαδρομή θα δουν φεγγάρια ολάκερα

ξαπλώνω κατάχαμα κι ακούγονται οι τριγμοί της γης
και ρήγματα ανοίγονται στις πλάκες τις τεκτονικές
δίχως τέρμα για να χουν κάποιο φόβο οι άνθρωποι
πως κάποτε θα εκραγούν τα ολοκαίνουρια ηφαίστεια

ποντίζω το βλέμμα μου κι όπως μεριάζει το νερό
μια πλακόστρωτη γράφεται οδός απάνω στο βυθό
για να δουν , να μην είναι πια αμνήμονες οι άνθρωποι
πως αλλάζει η στεριά που και που με τη θάλασσα…


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

ΛΥΔΙΑ_Θ 06-08-2012 @ 08:16	::theos.:: ::theos.::
Ναταλία... 06-08-2012 @ 12:56	ποντίζω το βλέμμα μου κι όπως μεριάζει το νερό μια πλακόστρωτη γράφεται οδός απάνω στο βυθό για να δουν , να μην είναι πια αμνήμονες οι άνθρωποι πως αλλάζει η στεριά που και που με τη θάλασσα… Καταπληκτικό Χρήστο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
teiresias 06-08-2012 @ 14:13	::theos.:: ::smile.:: ::theos.::
nadin1974 06-08-2012 @ 15:21	...να μην είναι πια αμνήμονες οι άνθρωποι πως αλλάζει η στεριά που και που με τη θάλασσα!!! ::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
ο Γέροντας 06-08-2012 @ 18:24	::yes.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο