vasilis g.
06-08-2012 @ 17:54 | πολύ όμορφο..............
με ένα ιδιαίτερο τρόπο μας παίρνεις μαζί σου
σε μια μελαγχολική διάσταση στο χρονοχώρο σου..... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
teiresias
06-08-2012 @ 18:00 | Εξοχο...... ::smile.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Απεριόριστος
06-08-2012 @ 18:07 | Δυο χαράματα μόνο απέμειναν,
να κρατούν τη μορφή του τρομαγμένου μας έρωτα.
Ένα δικό μου,
κι ένα της άχαρης ζωής μου
Πολύ ώραίο ::yes.:: ::up.:: | |
ALIROS
06-08-2012 @ 21:21 | ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |
nadin1974
06-08-2012 @ 22:39 | ...μας πέταξε σαν ξερόφυλλα πίσω στα χρόνια
της πρώτης καθάριας αθωότητας!!
τι σωστά που τα γράφεις Θανάση!
...μακάρι να ζούσαμε για πάντα όπως την πρώτη φορά
που αγαπήσαμε...που δοθήκαμε χωρίς ενδοιασμούς
...χωρίς πρέπει και θέλω... απλά αγαπήσαμε με
καθάρια αθωότητα της ψυχής και της καρδιάς!
μετά από αυτήν δεν μπορούμε να ζήσουμε παρά τρομαγμένους έρωτες! | |
Βασίλης Μ.
07-08-2012 @ 13:35 | "Δύο χαράματα μόνο απόμειναν,
να κρατούν την μορφή του τρομαγμενου μας έρωτα.
Ένα δικό μου,
κι ένα της αχαρης ζωής μου.
Δύο χαράματα μόνο,
αλλά φοβάμαι να τα μετρησω."
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Στα αγαπημένα!!!!!!!!!!!!
| |
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
07-08-2012 @ 17:09 | της πρώτης καθαριας αθωότητας......αν ψάξουμε μέσα μας την έχουμε φυλαγμένη μέσα μας και μπορούμε να την επαναφέρουμε για να αντιμετωπίσουμε τα πάντα....θαυμάσιο Θανάση!!!!!!!!!!!καλησπέρα ::smile.:: ::theos.:: | |
esperia iris
07-08-2012 @ 20:36 | Δύο χαράματα μόνο,
και άλλα δύο.... και άλλα δύο.......
μέχρι να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες μας.......
είσαι μεγάλη σχολή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
 |
