stixoi.info: Μαθαίνοντας την ζωή

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μαθαίνοντας την ζωή

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130934 Τραγούδια, 269492 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μαθαίνοντας την ζωή

Οσο ζω μεγαλώνω και μαθαίνω τη ζωή...
την όμορφη πλευρά της μα και την σκληρή...
κάθε στιγμή μου δίνει μια δυνατή αφορμή..
να κάτσω να σκεφτώ τι μένει στην τελική...
μήπως η στιγμές που σε γέμισαν με λύπη...
η μήπως ενα χαμόγελο που στο σήμερα εκλείπει...
μήπως οι άνθρωποι που πέρασαν απ την ζωή σου..
οι μόνο οι πράξεις τους που χάραξαν την ψυχή σου..
μήπως μένει ενα βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις..
οι μόνο τα λόγια που ειναι ανούσιες λέξεις..
ενα άγγιγμα ενα χάδι κι ενα σ αγαπώ...
η μονάχα η γεύση από ενα φιλι καυτό...
ενα σε καταλαβαίνω από έναν φίλο καλό...
η μετά το χτύπημα στην πλάτη το γερό...
ο τρόπος που εντιμετωπισες κάποιον σου εχθρό...
η που σου πήρε την στιγμή σου σε ενα όνειρο εφικτό...
σκέφτομαι το τι το πως και το γιατί...
αλλάζουν οι άνθρωποι και γίνονται απειλητικοι...
---------------------
μαθαίνοντας τη ζωή καθώς περνάν τα χρόνια...
είδα τους ανθρώπους να μοιάζουν με μπαλόνια...
να φουσκώνουν όταν θέλουνε να ειναι κοντά σου...
και όταν πλέον σε βαρεθουν σκαν δυνατά στ αυτιά σου...
-----------------
εγώ εσύ ο καθένας μας κι όλοι το έχουμε ζήσει...
όπου βλέπουμε αγάπη μπαρούτι να μυρίζει...
όπου βλέπουμε φίλους να μας καταλαβαίνουν...
ξαφνικά ούτε τα μάτια μας δεν ξέρουν να ερμηνεύουν..
μου λένε όλοι πως στις λύπες φαίνονται ποιοι σ αγαπάνε...
μα εγώ όταν ειμαι καλά όλοι μου τα μασάνε...
έχω δει πολλούς να κλαίνε κι αυτοί μαζί μου...
μα δύο τρεις μονο χαιρότανε για μια όμορφη στιγμή μου...
αυτοί νομίζω τελικά πως αξίζουν να με έχουν...
αυτοί που μόνο στα ίσια μου λεν πάντα τι πιστευουν...
τελικά ο άνθρωπος ειναι μυστήριο πράγμα...
γουστάρει όλοι οι γύρο του να ζούνε ενα δράμα...
για να νιώθει πως σ αυτόν ολα πάνε καλα...
γιατί φοβάται να δεχτεί τι συμβαίνει πραγματικά...
φοβάται να αποδεχτεί μέρη απ τον εαυτό του...
θέλει η τύχη να ναι μόνο με το μέρος το δικό του...
ειμαι μικρός ακόμα και σίγουρα θα δω πολλά...
μα κάποια συμπεράσματα μου βγήκαν κι ειν ολα αύτα...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φιλοσοφικά Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

nadin1974 08-08-2012 @ 10:57	...και όταν πλέον σε βαρεθούν σκάν δυνατά στ΄αυτιά σου... ...jimako! Αν και μικρός ακόμα.... Τα συμπεράσματά σου είναι πολύ μεγάλα! ::yes.:: ::yes.::
eRRh666A 08-08-2012 @ 16:30	μήπως η στιγμές που σε γέμισαν με λύπη... η μήπως ενα χαμόγελο που στο σήμερα εκλείπει... μήπως οι άνθρωποι που πέρασαν απ την ζωή σου.. οι μόνο οι πράξεις τους που χάραξαν την ψυχή σου.. μήπως μένει ενα βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις.. οι μόνο τα λόγια που ειναι ανούσιες λέξεις.. ενα άγγιγμα ενα χάδι κι ενα σ αγαπώ... πραγματικά το λάτρεψα ! ::love.::
ο Γέροντας 08-08-2012 @ 18:04	Οσο ζω μεγαλώνω και μαθαίνω τη ζωή... την όμορφη πλευρά της μα και την σκληρή... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Μαυρομαντηλού 08-08-2012 @ 18:24	μαθαίνοντας τη ζωή καθώς περνάν τα χρόνια... είδα τους ανθρώπους να μοιάζουν με μπαλόνια... να φουσκώνουν όταν θέλουνε να ειναι κοντά σου... και όταν πλέον σε βαρεθουν σκαν δυνατά στ αυτιά σου... !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Απεριόριστος 08-08-2012 @ 22:19	Πολύ πολύ ωραίο??????? ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο