| |
Χριστούγεννα , φωνές και γέλια
φωτάκια με κάλαντα παντού . . .
Μα σ' ένα παγκάκι παρέα στο κρύο
ένα σπουργίτι να λέει αντίο
Όλοι σφυρίζουν περαστικοί
γεμάτες σακούλες ,ευχές και χλιδή.
Κι εκείνο μονάχο δεν βγάζει πνοή
μόνο ένα δάκρυ κολλά στο πετσί
Όλοι γλιστράνε πίσω κι εμπρός
δεν βλέπουν τι κάνει στη άκρη ο μικρός
Σπουργίτι λες να'ναι; δεν μοιάζει πολύ . . .
ίσως ο επόμενος το δει κι ασχοληθεί
Τι να τις κάνεις τέτοιες γιορτές
όταν απ' τα φώτα θολώνουν ματιές
ʼδειες σακούλες φουσκωτές υλικά
Γεμάτες ψυχούλες με σταγόνες δάκρυα
Αθώα σπουργίτια, θεϊκή ομορφιά
Απ'όλα τα δώρα τα πιο τρυφερά . . .
να βλέπεις ματάκια σπινθηροβόλα
μόνο από ψίχουλα να 'χουν χαρά πελώρια
Τέτοιες ημέρες θέλω να'χω γιορτή
Να ακούω τα γέλια και την μουσική
Όσο κι αν δύσκολο είναι να βγει . . .
φέτος από το σπουργίτι θα κάνω αρχή . .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
