| |
Καταμεσής τ’ ονείρου ξύπνησε, δανδής κι απόψε.
Φορώντας ενώτια απ’ τ’ ανάκτορο της Ζάκρου,
γιορντάνια απ’ τις Μυκήνες.
Λάπις κ’ υαλόμαζα μαζί με μια φωνή ταξιδεύτρια χρόνων χίλιων
και μύριων εποχών.
Όλα αντήχησαν ως το σταχτί νησί,
ως τον λόφο του επόπτη γαιοκτήμονα.
²Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας².
Πίσω από το πελεκημένο μειδίαμα ανθεί ο φόβος της ανείπωτης μοναξιάς.
Μέσα στο φόβο της κάλπικης ευγένειας ανατέλλει η δίψα της εκδίκησης.
Η εκδίκηση που απηχεί την ιδιωφέλεια
και τη διαρκή πάλη για μια θέση στον ήλιο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
