| |
Ξυπνώ
σ' αγγίζω
γλυκά στο πρόσωπο
χαϊδεύω το δάκρυ σου
ζεστό, ατίθασο πολύτιμο
ευλαβικά αφήνω μια προσευχή
να ταξιδέψει την ομορφιά του
αιθέριος στεναγμός
θάλασσα κι αέρας
απλώνονται μέσα μου
παίρνουν την μορφή του
έχω δει πόση ομορφιά
κρύβεται σε μια θλίψη
μα ποτέ δεν μ’ άρεσε το κρυφτό
δεν είναι κομμάτι από εμένα
κι ας χορεύουν δικαστές
γύρο απ το σάπιο μου ικρίωμα
μου φτάνει έστω και ένα ίσως
δεν χρειάζομαι πολλά
ποτέ μου δεν τα ζήτησα
χωρίς χαπάκια
αφήνω την σιωπή
να με τυλίξει
δίνομαι στην σιγουριά σου
που τόσο γλυκά με σκοτώνει
ίσως αύριο,
ίσως να ξημερώσει
κι ας έχω χαθεί....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
