| |
Μεσα στην βαθεια μοναξια,
μπλεκω στιγμες..
Τωρα που βρισκεσαι μακρια,
απο ολους πιο μακρια.
Παραξενη ηταν η παρουσια σου,
μα ποσο θλιβερη η απουσια σου.
Σκεφτομαι την πριν εσενα ζωη μου,
συννεφα στον ουρανο,και καπου καπου μια ψιχαλα.
Εκλαιγε ο ηλιος την απουσια σου.
Τα ματια σου φωτιες που καψαν την καρδια μου.
Κι απο τις καφτρες τωρα,
χορευει λαβωμενη η ψυχη μου.
Μα...ποιος φωναζει?Τι σιγη γεματη ηχω...
Στιγμη χαρας και μοναξιας,
ωρα νοσταλγιας.
Ωρα δικη μου ολοτελα,
μεσα σε ολες τις ωρες...
Και σκεφτομαι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
