| |
Μια λεπτομέρεια είμαστε όλοι.. του σύμπαντος, μια υποχρέωση η ζωή μας κι ένα τάμα.
Εκείνος σηκώθηκε μεσάνυχτα γιατί ο ύπνος δεν μπορούσε να τον ηρεμήσει. Πήρε λίγο καπνό. Και τα χαρτάκια που καίγονται σαν τις ψυχές των ανέμων φοβισμένες πως θα προκαλέσουν την αναζωπύρωση. Έστιψε ένα τσιγάρο. Ωραία παρέα, δεν λέω, αλλά μόνος.. Άρπαξε και το μπουκάλι. Κι αυτό, καλή συντροφιά, αλλά και πάλι μόνος. Δεν ήξερε αν αυτή η μοναξιά ήταν στο μυαλό του το κολλημένο ή στο κόλλημά του το μυαλομένο. Τους αγαπάω τους φίλους μου ρεε. Αλλά που είναι; Εδώ τους θέλω.Αυτός δηλαδή.. όχι εγώ. Αυτός τους θέλει δίπλα του. Αυτός δεν κάνει χωρίς αυτούς. Μα καλά ρε μαλάκα;;!! Για έρωτα δεν έχεις λυγίσει έτσι.. Αλλά τι ξέρω εγώ; Πες μου. Αυτός πάντα μίλαγε για τις σχέσεις τις φιλικές γιατί είναι αγνές, είναι αντρίκες, αμοιβαίες. Αυτός βασικά.. όχι εγώ. Αυτός φοβόταν τον αποχωρισμό από πρόσωπα αγαπητά, αυτός διεκδικουσε την πρώτη θέση στους άλλους, αυτός έμπαινε μπροστά σαν ασπίδα στους πολέμους μόνο για τους φίλους τους καλούς. Αυτός όμως.. όχι εγώ. Αυτός μονοπωλούσε τη ζωή τους κι η ζωή του ήταν το χαμογελό τους, αυτός μπορούσε να βοηθήσει με κάθε τίμημα κι εκείνοι πίσω το ίδιο θα κάναν αν.. Αυτός μιλούσε σε τρίτους για τους φίλους, αυτός έκανε ψυχοθεραπεία για εκείνους σε στιγμές που οι άλλοι θα τα βρισκαν όλα στο "προχωράμε μπροστά". Πολύ υπερβολικός αυτός. Δίχως νόημα το κανε.. Αφού η εποχή απαιτεί ερωτικές σχέσεις, πάθη και κρυφές ιστορίες προδοσίας. Όλοι θα πρόδιδαν γι αυτά.. Αυτός γιατί το κανε;; Αλλά εμένα τι με νοιάζει; Αυτός πληγώνεται.. όχι εγώ..
Αυτός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
