| |
Ο θάνατος φοβάται τη ζωή
Στο κλάμμα του νιογέννητου τρομάζει
Το πείσμα της ελπίδας δεν δαμάζει
Φωνές του δυναστεύουν την σιωπή...
Μονάχα τους αδύναμους χτυπά
Κι εκείνους που τα όπλα παραδίνουν
Κι αρκέστηκαν να τρώνε και να πίνουν
Χορταίνοντας με λήθη το μετά...
Δεν φτάνει τα ψηλά ιδανικά
Ο φόνος δεν αγγίζει τις αξίες
Το πνεύμα κατοικεί σε γαλαξίες
Της γης τα ρούχα είναι δανεικά...
Κι αν κάποτε στερεύει ο καιρός
Και ξέπνοο το σώμα καταρρέει
Σαν είναι απαλλαγμένο από χρέη
Ο θάνατος του φαίνεται μικρός...
Ξαπλώνει στα λουλούδια της ψυχής
Τα μάτια του σφαλεί κι αποκοιμάται
Κι ολάκαιρος ο κόσμος θα θυμάται
Στη μάχη του πως βγήκε νικητής !...
17-11-2009
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
