Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άραγε;
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130711 Τραγούδια, 269446 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άραγε;
 
Άραγε;

Κι όμως, αλλάζουμε…μου το χες πει κάποτε…δεν ήθελα να τ’ ακούσω.
Aλλάζουμε…
κι οι ώρες που μου χάιδευες το χέρι λύγισαν
κι οι ώρες που περπατούσαμε πάνω στο τεντωμένο σχοινί
μίας άκρατης τόλμης, μίκρυναν…
κι οι στιγμές που βαδίζαμε πάνω στα καυτερά κοχύλια μιας αμμουδιάς,
σβήσαν σιγά – σιγά τ’ αχνάρια τους.
Αλλάζουμε… μου το ‘χες πει κάποτε, μα δεν θέλησα να το πιστέψω.
Όχι δεν θέλω να αλλάξουμε καρδιά μου, εμείς δεν θέλω να αλλάξουμε.
Θέλω εκείνες τις ίδιες νύχτες, τις νύχτες της αγρύπνιας, των ονείρων….
εκείνες τις ίδιες νύχτες που τύλιγε η φωνή σου τα σύμπαντα,
που καταργούσε τις μοναξιές, που σιγοσφύριζε σαν καλοκαιρινό αεράκι
μέσα στα πέπλα του ύπνου μου.
Θέλω εκείνες τις ίδιες νύχτες των δακρύων και της χαράς,
του πόνου και της ευτυχίας…
εκείνες τις νύχτες της ζωής,
που το λευκό χαρτί ρουφούσε τόνους από μελάνι…
και γεννιόντουσαν σχήματα, χρώματα, μελωδίες, αρώματα…
κι η προσδοκία χόρευε, χόρευε μέσα στην κάθε λέξη, μέσα στο κάθε γράμμα,
σαν μπαλαρίνα ακούραστη, ακροβατούσε ανάμεσα στο ποτέ και στο πάντα…
στο πάντα και στο ποτέ.
Κι όμως, αλλάζουμε…μου το ‘χες πει κάποτε…
κι απόψε το βλέπω ….
το βλέπω, μες στις σταγόνες του μελανιού που ξεβάφεται
απ’ το ξεχείλισμα μιας θλίψης….
Άραγε αύριο, θα μπορώ να σου γράφω;;;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
**Ηώς**
29-08-2012 @ 11:56
Θέλω εκείνες τις ίδιες νύχτες των δακρύων και της χαράς,
του πόνου και της ευτυχίας….................
υπέροχα συγκινητικό !!!!!!!! ::blush.:: ::angel.::
NUTCRACKER
29-08-2012 @ 12:07
http://www.youtube.com/watch?v=Xd8DRwJZU94&feature=related
TAS
29-08-2012 @ 13:03
καλημέρα θλίψη ...

- Πάντα ξεχωρίζεις, Ελένη. Είτε στη χαρά είτε στη θλίψη . .
vedova nera
29-08-2012 @ 13:55
γλυκόπικρο !!!
elpidakwstopoulou
29-08-2012 @ 15:47
Αν κάτι δεν ξεκινήσει σωστά τελειώνει μάλλον γρήγορα και άδοξα !!
Και η μνήμη ξεθωριάζει με τον καιρο..
Δεν υπάρχει τίποτε σημαντικό να την κρατήσει !!
Καλό απόγευμα Ελένη
Μαυρομαντηλού
29-08-2012 @ 18:20
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ Μ'ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΞΕΛΙΞΗ, ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ, ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΣΗΜΕΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΜΑΣ, ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΙΡΟΥΜΕ ΤΑ ΑΚΛΟΝΗΤΑ ΜΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΛΙΜΟΝΟ ΑΝ ΕΚΘΕΜΕΛΙΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΠΕΙΔΗ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΙΑΛΥΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΙ ΤΟ ΑΜΠΕΛΙ ΤΟ ΚΛΑΔΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΥ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΙΖΩΝΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΟ ΑΝΑΖΩΟΔΟΤΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
Ενιπεύς
29-08-2012 @ 21:53
Συμφωνώ.. Οι μεγάλες αγάπες δεν τελειώνουν ποτέ άδοξα
Όσο κι αν αλλάζουμε ή εξελισσόμαστε.. Όμορφο πολύ..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο