| |
Ξύπνησα κι απόψε από συνήθεια
Έφτιαξα καφέ βαρύ πικρό
Πήρα το τσιγάρο μες στα χείλια
Κι άρχισα ταξίδι νοερό...
Ήμουν μακριά απ' αυτήν την πόλη
Μέσα σ' ένα δάσος μαγικό
Μοιάζανε οι φυλλωσιές σαν θόλοι
Και πιο κει κελάρυζε νερό...
Κάθισα σ' έναν κορμό πλατάνου
Κι έτσι σε περίμενα να 'ρθείς
Όλα τα στοιχειά ήταν δικά μου
Μέσα στη σιωπή της προσμονής...
Κι όπως φτερουγίζαν τ' αγριοπούλια
- Ήτανε Φθινόπωρο θαρρώ -
Φάνηκε δειλά - δειλά η Πούλια
Μέσα σ' έναν ξάστερο ουρανό...
Κι ήρθες.. πιο απλός κι από τα δέντρα
Χάλκινη ντυμένος φορεσιά
Κι άνοιξε στα δύο μία πέτρα
Που μου πλάκωνε τα σωθικά...
Πέφτανε πολύχρωμα τα φύλλα
Μέσα στην κοινή μας αγκαλιά
Κι έτριζαν από χαρά τα ξύλα
Και πνιγόμαστε μες στα φιλιά...
Κι όρκο δώσαμε.. με δίχως λόγια
Τούτη η αγάπη πως θα ζει
Ως να σταματήσουν τα ρολόγια
Μέσα στην ζωή μας την πεζή...
Φτάσαμε λοιπόν να τσακωθούμε
Πρώτος ποιός θα φύγει θαρρετά
Κι είπαμε.. ως και στη γη θα μπούμε
Σ' ένα σώμα.. σε μιαν αγκαλιά...
24-10-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
