Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μέρος 1ο (old)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μέρος 1ο (old)
 Επέστρεψα!!!!!
 
Όλο το βράδυ έμεινα ξύπνια.
Μάτι δεν έκλεισα και τώρα είμαι δουλειά.
Η (χθεσινή) νύχτα ήτανε εφιαλτική.
Ήθελα να ξημερώσει, νόμιζα ότι ονειρεύομουνα ξύπνια.
Αλλά τελικά ήτανε η πραγματικότητα που με κοι-
τούσε κατάματα και εγώ έκλεινα τα μάτια για να
μην την αντικρύσω. Μα στο τέλος η πουτάνα κα-
τάφερε με κάποιο ύπουλο τρόπο να με κοιτάξει, έ-
νοιωσα το βλέμμα της να είναι καρφωμένο πάνω μου. Δεν έ-
παιρνε την ματιά της από πάνω μου, συνέχιζε να με
κοιτάζει όσο έσταζαν ποτάμι τα δάκρυά μου.
Με κοιτούσε με ένα ύφος όλο ειρωνεία και γελούσε
όλο νάζι. Και εγώ έμενα εκεί με τα μάτια μου
κατακόκκινα γεμάτη πόνο και στεναχώρια, χωρίς να
μπορώ να στρέψω το βλέμμα μου αλλού. Έμενε να
με γεμίζει ενοχές και τύψεις. Ήμουνα στον
ιστό της παγιδευμένη χωρίς να μπορώ να ξεφύγω ή
να κουνηθώ! Χωρίς να μπορώ να αντιδράσω. Καθό-
μουνα εκεί κοκκαλωμένη, χαμένη. Δεν μπορούσα να
πιστέψω ότι η πραγματικότητα έβγαζε τόσο μίσος
πάνω μου. Χωρίς να μπορώ να παλέψω, να σωθώ!
Χωνόμουνα όλο και πιο πολύ στο σκοτάδι που έβγαζε
το βλέμμα της. Ήμουνα απελπισμένη. Τα αντανα-
κλαστικά μου με είχανε εγκαταλείψει την στιγμή
εκείνη. Δεν μπορούσα να σκεφτώ καθαρά.
Βυθιζόμουνα όλο και πιο βαθιά στο πέπλο της
μαυρίλας και της σαπίλας που μου πρόσφερε όλη
την νύχτα απλόχερα. Σα να ήμουνα στοιχιωμένη
από εκείνη. Δεν μπορούσα να βρω διέξοδο που-
θενά, ούτε καν στο φως της μέρας αφότου ξη-
μέρωσε. Ήμουνα εθισμένη στο μίσος της, στην
θλίψη της, που όλο ένα γινότανε, ένα με 'μένα!
Σαν σκιά είχε καταντήσει η πραγματικότητα.
Όπου και να πήγαινα και αυτή μαζί μου. Σα να με
είχε καταπιεί. Όλη η πραγματικότητα αυτή με
έκανε πιο ανασφαλής. Ευχόμουνα για μια στιγμή
μονάχα να μου χάριζε μια δόση ψέμματος μήπως
και συνέλθω, μήπως γιατρευτώ, αλλά μάταια, δεν με
λυπότανε. Με κατέκλειε όλο και πιο πολύ. Σα να
της είχα κάνει κακό και προσπαθούσε να μου το
ανταποδώσει, να με εκδικηθεί όσο μπορούσε.
Ήμουνα και παραμένω ακόμη αβοήθητη στο στοιχειό της.
Φ-Ο-Β-Α-Μ-Α-Ι.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Μαυρομαντηλού
30-08-2012 @ 16:57
Ήμουνα και παραμένω ακόμη αβοήθητη στο στοιχειό της.
Φ-Ο-Β-Α-Μ-Α-Ι.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ??????? ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ??????
ΜΟΛΙΣ ΒΡΕΘΕΙ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗ ΦΟΒΑΣΑΙ.ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΘΑ ΑΝΥΠΟΜΟΝΕΙΣ ΝΑ ΤΗ ΖΗΣΕΤΕ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΑΖΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
doraki t trelo paokaki
30-08-2012 @ 19:47
Αυτή η αισιοδοξία με έφαγε, άσε!!!! ::sad.:: ::sad.:: ::sad.::
Plannet Voice
30-08-2012 @ 21:01
Οτι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατή....
αντιμετώπισε την πραγματικότητα με το θάρρος
της ψυχής σου και θα βγείς νικήτρια.
όλοι χάνουμε μάχες αλλά όχι τον πόλεμο.
ο ήλιος θα βγεί αύριο και θα είναι μια νέα μέρα για σένα...
καλή δύναμη.....

::up.:: ::xmas.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο