Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Συνουσιάστηκαν τα ζάρια μας…
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130211 Τραγούδια, 269322 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Συνουσιάστηκαν τα ζάρια μας…
 
Στην στροφή αλλάξαμε επίπεδα…
ξέχασες να μου πετάξεις ένα τόσο δα χαρτάκι…
σε ποιό πάτωμα βρίσκεσαι…
υπάρχει σκοτάδι, ημίφως ή φως…
με αόρατη μεμβράνη σατιρίζεις την όραση…
αδυνατώ να την ξε-σκίσω…
με το δόρυ της επιμονής…
με παίζει με την ελαστικότητα της…
συν-αγωγής εξίσωση…
αναποδογυρίζει τις λέξεις…
δαιμονίζει σιωπές…
στα στήθη μου αποθήκευσα όλες τις τζούρες…
την νικοτίνη απ τον καπνό…
ακόμη και την «γόπα» την έκρυψα στην τσέπη μου…
δεν μηδενίζω το μέτριο ή το άριστο…
κομμάτια από τα πάζλ της ζωής μου…
αν μετακομίσεις σε άλλον πλανήτη…
ενθύμιο σου θα είναι στην μνήμη…
έσβησα την καύτρα από το τσιγάρο…
στο κορμί σου…
στο ελάχιστο…
μια πύρινη ανάμνηση…
στ’ ανοιχτά σου σκέλια…
στο κέντρο της ύπαρξης…
στο νανούρισμα της μήτρας σου θα υπάρχω…
κι ας μην είμαι παρών…
στην μυστικοπάθεια της ονειρο-Παγίδας σου…

Το μυστικό είναι πως συνουσιάστηκαν τα ζάρια μας…
στην πορφυρένια τσόχα των ιδρωμένων κορμιών μας…
συγ-κρατώ το παιχνίδι…
δίχως να ψυχορραγώ…
από τον χρόνο της διάρκειας…
κι απλά…
Υμνώ…
δίχως άτεχνες ασάφειες…
συνεχίζω να Ζω…

Στέλιος Κ.






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...
 
Γιάννης Ποταμιάνος
02-09-2012 @ 23:56
δεν μηδενίζω το μέτριο ή το άριστο…
κομμάτια από τα πάζλ της ζωής μου…
αν μετακομίσεις σε άλλον πλανήτη…
ενθύμιο σου θα είναι στην μνήμη…

Καλησπέρα Στέλιο
Ζεις και γράφεις όμορφα!!!
::yes.:: ::yes.::
horseman
03-09-2012 @ 00:03
Κατα-γράφω ότι ανήκει στην Ζωή μου...
δίχως ν' ανοίγω μνήματα ταφής...
δεν ανήκω στα "καλνερίμια" του...
Ζω το ελάχιστο και το μέγιστο...

Γιάννη με Τιμάς...
Καλή μας εβδομάδα...!!!
monajia
03-09-2012 @ 00:15
Η ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΝΤΑ.............

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΤΕΛΙΟ...................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού
03-09-2012 @ 17:51
Σαν μια παρτίδα ταύλι είναι οι συνουσίες................
το λέμε κι έτσι !!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο