| |
| | Θεατρο - Ηλέκτρα -σοφοκλή (θεατρική Ομάδα Θεώ |  | | | ΘΕΑΤΡΟ - Ηλέκτρα -Σοφοκλή (Θεατρική Ομάδα Θεώρηση) από την Σοφία Στρέζου | | |
Στην πίσω αυλή του παλιού Πανεπιστημίου στην οδό Θόλου 5, ακριβώς κάτω από την Ακρόπολη, χωρίς μικρόφωνα και με ελάχιστα σκηνικά, η Μαίη Σεβαστοπούλου στήνει την δική της Ηλέκτρα. Σκηνοθετεί με ευαισθησία το δημόσιο θέαμα του πένθους, με ιστορική θεατρική ευθύνη. Στο λυκόφως της αρχαιοελληνικής τραγωδίας οι ηθοποιοί κινούνται με ακρίβεια στην κλασσική μετάφραση του Ι.Ν. Γρυπάρη, προσαρμοσμένη στις σύγχρονες γλωσσικές και εκφραστικές τάσεις, που μπορούν να αφομοιωθούν ευκολότερα από το κοινό.
Άλλωστε η Ηλέκτρα είναι το αιώνιο σύμβολο, που εμπνέει την διαρκή πάλη ενάντια στις όποιες αντιξοότητες. Είναι εκείνη που διατηρεί ανόθευτα τα πετάγματα του προσωπικού χρέους, απέναντι σ’ αυτούς, που με βία της στέρησαν τον λατρεμένο πατέρα και την απουσία του αγαπημένου αδελφού. Γιατί ο μεγάλος πόνος εμφυτεύει το μεγάλο μίσος, στο δρόμο της δυστυχίας που οδηγεί η απόγνωση. Αμετάθετη οργή και θυμός αξόδευτος, πλημμυρίζουν στεναγμούς που ελλοχεύουν στη θρυμματισμένη βεβαιότητα της μνήμης. Στις πτώσεις των λυγμών ανθίζουν λίθοι δακρύων, καθώς στην ερημιά της απελπισίας η ελπίδα λιγοστεύει .
Τρελή από πόνο εμφανίζεται στη σκηνή η Ηλέκτρα-Σοφία Σαπρίκη, κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες της Μαίης Σεβαστοπούλου. Με εσωτερικές διεργασίες αναπλάθει όλα τα υποστυλώματα, που θα στηρίξουν τον σπαραγμό της απώλειας. Τον αναβιώνει, μεταδίδοντας συγκινησιακά στους θεατές, τον σπαρακτικό λυγμό της. Δυστυχισμένη σβήνει και μαραζώνει, αρνούμενη την τρέλα. Λουσμένη με δάκρυα σπαρακτικά θρηνεί. Κι είναι αυτός ο θρήνος η αόρατη θηλιά που την πνίγει στα ερείπια του χρόνου. Η ηθοποιός αναλαμβάνει να ερμηνεύσει τον μεγάλο ρόλο που της δόθηκε, υποτάσσοντας τα εκφραστικά της μέσα, στα μέτρα της αληθοφάνειας που οφείλει υποκριτικά να υπηρετεί. Και τα υπηρετεί σωστά, αφού το κοινό συγκινείται και δακρύζει, αναβιώνοντας με την σειρά του τις προσωπικές του απώλειες.
Με αξιώσεις στέκει δίπλα στην πρωταγωνίστρια η θεατρική αδελφή Χρυσόθεμις-Νατάσσα Μήττα. Η νεαρή ηθοποιός διαχειρίζεται τον λόγο όσο και την κίνηση αναδεικνύοντας το ταλέντο της, παρά το νεαρό της ηλικίας. Δεσποτική πάνω στη σκηνή, φορά τον σκληρό μανδύα στο πρόσωπο η Κλυταιμνήστρα-Αλεξία Πετροπούλου, ενώ ο Αίγιστος-Κώστας Ζωγραφόπουλος, υποτάσσεται στη μοίρα που τον θέλει νεκρό. Ο Ορέστης-Δημήτρης Μαγγίνας, διεκδικεί το πεπρωμένο που δικαιώνει το δίκαιο στα ρήματα του πόνου. Κάποιο ηθικό σύμπαν, μπορεί να επιτρέπει την εν ψυχρώ δολοφονία, για να αποδοθεί η Νέμεσι, μετά από πολυετή ατιμωρησία. Οι άνομοι δολοφόνοι του Αγαμέμνονα τιμωρούνται από τον Ορέστη, αποκαθιστώντας την δικαιοσύνη και την ηθική ισορροπία του κόσμου στις καθαρτήριες διαδρομές της αρχαίας τραγωδίας.
Την παράσταση δένει μουσικά η Σωτηρία Κολόζου, αγγίζοντας την διαχρονική υπόσταση της δραματουργίας. Πνευστά και κρουστά όργανα, απηχούν τις συνθέσεις μιας διαφορετικής μουσικής επένδυσης, βγαλμένης από την αοριστία του χρόνου. Στο χορό η Φίλια Δενδρινού. Στο ρόλο του παιδαγωγού ο Κωνσταντίνος Χατζούδης, ενώ στο ρόλο του Πυλάδη ο Δημήτρης Σαμαρτζής. Όλοι μαζί κι ο καθένας χωριστά βγάζουν την προσωπική ένταση της ψυχής τους, για να στηθεί τούτη η συγκλονιστική θεατρική βραδιά. Τα κοστούμια επιμελείται η Ιωάννα Κουρμπέλα και τα σκηνικά ο Γιώργος Ζατζηδάκης.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής. | | | |
|
χρηστος καραμανος
06-09-2012 @ 08:04 | ::up.:: ::up.:: ::theos.:: | | Χρίστος Κ.
06-09-2012 @ 08:33 | Θέατρο…Όλοι μας παίζουμε. Στην δουλειά στο σπίτι, στην κοινωνία.
Πού να τρέχουμε τώρα κάτω από την ακρόπολη και χωρίς μικρόφωνα και σκηνικά.
Μια νεώτερη θεατρική τραγωδεία παίζεται κάθε μέρα μπροστά στις τηλεοράσεις μας. Στον ρόλο του προέδρου του κράτους, στον ρόλο του δημοκρατικού και αξιόπιστου πολιτικού ηγέτη παίζει ένας εμφιέστατος κύριος που απώτερο στόχο και σκοπό του έχει να επιφέρει την οικονομική ευρωστία στην τσέπη του και στην τσέπη των συνεργατών του. Αυτό το πετυχαίνει πολύ απλά με το να αυξήσει τις φορολογίες, με το να μειώσει τις κρατικές χορηγίες και να καταργήσει τις συνταξιοδοτήσεις.
Εν ψυχρώ δολοφονία, και ατιμωρησία είναι στοιχεία που θα συναντήσουμε τόσο στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή όσο και στην νεότερη θεατρική τραγωδία.
…Καθημερινά στα κανάλια…
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
