Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-09-2012 @ 23:23 | Αχ πως φοβάμαι ο έρμος τον Προκρούστη
------------- που περιμένει στη γωνιά
Μην κόψει την ουρά μου
και καταντήσω έτσι
------------- μια ταπεινή ρητή προσέγγιση
χωρίς μυστήριο και στύση
χωρις σχολια.........!!!!!!!!!!!!!!
καλο βραδυ | |
heardline
13-09-2012 @ 01:36 | Δυστυχώς δεν μου άρεσε γιατί δεν μπόρεσα να το καταλάβω καθόλου, κάνε καμιά ανάλυση μπας και κάτι θυμίσει βρώσιν και πόσιν, ποιητικήν................. | |
Σιδερά Αθηνά
13-09-2012 @ 07:27 | Η μόνη έπαρση που αξίζει.. η στύση.
Μαζί σου. | |
barboutsala
13-09-2012 @ 09:14 | θα πάω ένα βήμα παραπέρα τα ανελέητα ερωτήματα που θέτεις και θα ρωτήσω
ποιά πήγε κι άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα ε; εε;
μετά από αυτό θα σφάξω ένα τιραμισού - στην κουζίνα θα πάω για επέκεινα δεν προλαβαίνω σήμερα | |
monajia
13-09-2012 @ 09:49 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ..................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Sofitsa
13-09-2012 @ 10:10 | Παρατηρώντας τη διπλή χρήση κάποιων λέξεων,
φέρνοντας στο νου τη διττή τους σημασία τους,
και ...ξεσκονίζοντας λιγάκι κάποιους μαθηματικούς όρους,
έχω να πω πως αυτό εδώ είναι από τις πιο ποιητικές
και πιο συγκλονιστικές προσεγγίσεις του "είναι" και
του λίγο... πιο πέρα που έχω διαβάσει μέχρι τώρα!
Καλημέρα Γιάννη! | |
Γιάννης Ποταμιάνος
13-09-2012 @ 11:38 | Δεν ξέρω αν χρειάζεται η ανάλυση για να καταλάβουμε ένα ποίημα γιατί αυτό μιλάει στον καθένα μας
ξεχωριστά. Αποστασιοποιείται από τον γράφοντα και ακολουθεί την δική του πορεία προς
τις συνειδήσεις των αναγνωστών.
Όμως θα προσπαθήσω να γράψω βιαστικά δύο λόγια, μια και μου το ζήτησε ο φίλος
Heardline (Γιάννης Λύρας)
1)Το ποίημα (ας το πούμε έτσι) γράφτηκε το Δεκέμβρη του 2010 την εποχή που
διάβαζα κάποια άρθρα για το επέκεινα, το συμβάν, την ταυτότητα κ.λ.π
Ενδεικτικά (περισσότερο ψάξιμο στα ίδια τα βιβλία)
http://radicaldesire.blogspot.gr/2010/07/blog-post_23.html (Ταυτότητα και συμβάν)
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=504921
http://www.skroutz.gr/books/1928944.%CE%96%CF%89%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%80%CE%AD%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%B1.html
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=103181
2) Είμαι μαθηματικός οπότε στο γράψιμο πολλές φορές μου βγαίνουν
έννοιες όπως άρρητος, συνάρτηση, όριο, συνέχεια και λόγω φυσικής έννοιες
όπως κβάντωση, απροσδιοριστία κ.λ.π
3)Ας πάμε όμως στο ίδιο το ποίημα(ας το πούμε έτσι)
α) Το πρώτο μέρος: Να πάρουμε υπ όψιν πως το «όνειρο» έχει πάντα μεταφυσική
υπόσταση αφού δεν είναι αντίγραφο της πραγματικότητας αλλά παραμορφωτικός
φακός της και όχι μόνο. Μόνο με τα όνειρα εφόδια μπορούμε να αλαργέψουμε προς το
«επέκεινα» ( το εντός και το εκτός επέκεινα). Είναι γνωστός ο ρόλος που παίζει το «όνειρο»
στην ψυχανάλυση, στην τέχνη(σουρεαλισμός και όχι μόνο), στην ποίηση κ.λ.π. Άρα η
ζαλιά των ονείρων είναι προϋπόθεση στο ψάξιμο.
β)Το δεύτερο μέρος: Στο φως του φεγγαριού και των άστρων φυτρώνουν πάντα ερωτήματα
υπαρξιακά και όχι μόνο. Από τα κύρια ερωτήματα στη φυσική είναι η συνέχεια ή η κβάντωση.
Μάλιστα στο φως υπάρχουν δύο σχετικές θεωρίες. Το ερώτημα που προκύπτει είναι πως στο βαθμό
που η σκέψη εδράζεται στην πραγματικότητα, έστω και αν
αυτονομείται και δουλεύει με τους δικούς της κανόνες, το φαινόμενο της κβάντωσης
αντανακλάται στις ιδέες; Και αν αντανακλάται στις ιδέες πως εισβάλει στο Θείο;
Σημειωτέον πως η θέση δεν προσδιορίζεται πέραν του ελαχίστου (σταθερά Planck), οι θεϊκές έννοιες,
πανταχού παρών, κ.λ.π πως επηρεάζονται. Και το τραγούδι της πραγματικότητας (Τζίτζικας)
το τόσο ρητό μήπως εν τέλει χλευάζει το άρρητο ;
γ) Όπως ο τζίτζικας χλευάζει μήπως και αυτοχλευάζεται και ο ποιητής χάνοντας την ταυτότητά του
μια και ως «συμβάν» του «επέκεινα» είναι ίσως μη προσδιορίσιμος
δ)Ο λογισμός μπρος το άρρητο ( αυτό που δεν μπορεί να λεχθεί) τρέμει γιατί φτωχαίνουν οι δυνατότητες
κατανόησης της πραγματικότητας. Οι μαθηματικοί ξέρουν πως ο άρρητος
προσεγγίζεται με συγκλίνουσες συναρτήσεις. Ο ρόλος των φραγμάτων στις συναρτήσεις
έχει σχέση με τα όρια και τη σύγκλιση. Όταν υπάρχει δεξιό και αριστερό όριο μια συνάρτησης αυτή είναι
συγκλίνουσα. Ως όριο μιας συγκλίνουσας συνάρτησης μπορούμε
να παγιδέψουμε έναν άρρητο (πόσες αλήθεια συναρτήσεις συγκλίνουν στον άρρητο π).
ε)Το τελευταίο μέρος του ποιήματος υπονοεί πως το μυστήριο και ο πόθος απεχθάνονται τα όρια και τα
στερεότυπα γι’ αυτό φοβούνται τις ρητές προσεγγίσεις δηλαδή το κόψιμο
των άπειρων δεκαδικών ψηφίων του άρρητου ( δηλαδή της ουράς του άρρητου). Ίσως γιατί
στην ουρά του άρρητου βρίσκεται το ουσιαστικό, το άπιαστο, το μυστήριο, και ο πόθος(στήση).
Κλείνοντας θεωρώ πως κακώς έβαλα το ποίημα στην κλίνη του Προκρούστη γιατί
σίγουρα το έχω ακρωτηριάσει αλλά ανταποκρίθηκα στο καλοπροαίρετο κάλεσμα του
Γιάννη (Heardline) για μια μικρή ανάλυση. Τον ευχαριστώ που μου έδωσε την ευκαιρία να αυτοακρωτηριαστώ. | |
Ναταλία...
13-09-2012 @ 12:50 | Όμως με μια ανάμνηση του φεγγαριού
------------------- να με παιδεύει
έσφαξα το θεϊκό μ’ ένα ερώτημα:
Είναι άραγε κβαντικό το πνεύμα;
Κι’ εφόσον άρρητο το θεϊκό
γιατί τραγουδάει ο τζίτζικας
-------------------- καταμεσήμερο;
Πάρα πολύ όμορφο Γιάννη ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
elsa98
13-09-2012 @ 13:43 | Δολώματα στην ποντικοπαγίδα
------------------------- του ορίου
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Rannia . k
13-09-2012 @ 17:00 | Καταπληκτικό Γιάννη!!!'
Την καλησπέρα μου!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Μαυρομαντηλού
13-09-2012 @ 17:49 | Ω! πως φοβάμαι τη ρητή προσέγγιση
----------------------- ο άρρητος
τρέμω ο φουκαράς τις δολοπλοκίες
------ της συγκλίνουσας συνάρτησης
Αφού καθώς με θωπεύει ερωτικά
----------------------- στα σκέλια
μου στήνει δόκανα και φράγματα
----------------------- εκατέρωθεν
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αχ μη φοβάσαι τόσο πολύ το ρηθέν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
παντού δολοπλοκίες βλέπεις!!!!!!!!!! Κοίτα να χαρείς τη,,,, ΣΥΓΚΛΙΝΟΥΣΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αχ πως φοβάμαι ο έρμος τον Προκρούστη
------------- που περιμένει στη γωνιά
Μην κόψει την ουρά μου
και καταντήσω έτσι
------------- μια ταπεινή ρητή προσέγγιση
χωρίς μυστήριο και στύση
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΒΡΕ κάνε το άρρητο ... ρητό, και το ''μυστήριο'' το βλέπω τούρμπο από στύση!!!!!!!!!!!!!!!!
χι χι χ ι χι χ ι
Μ'αρεσει αυτή η.. προσέγγιση με την ....
ΠΡΟ-ΚΡΟΥΣΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΚΡΟΥΣΤΑ ΕΣΥ ΚΑΙ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
**Ηώς**
13-09-2012 @ 18:06 | έσφαξα το θεϊκό μ’ ένα ερώτημα:
Είναι άραγε κβαντικό το πνεύμα; ::rock.:: .....
Γιάννη μου!!!!!δεν έχω λόγια... | |
ο Γέροντας
13-09-2012 @ 18:43 | Κι’ αφού φόρτωσα στην πλάτη μου
-------------- μια ζαλιά με όνειρα
αλάργεψα προς τη μεταφυσική
και χώθηκα ο σκώληκας στην τρύπα
σκάβοντας στοές προς το επέκεινα ::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
Nikos Krideras
13-09-2012 @ 20:39 | Γιάννη τις καλησπέρες μου ! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
adespotoi
13-09-2012 @ 22:15 | τα μαθηματικά στη ποίηση, δε θα κάνω την ιερά εξέταση. ::hug.:: | |
 |
