| |
Εγω δεν μιλησα ποτε μου σε κανεναν
ουτε τους ειπα οτι πονω βαθεια πολυ ολοι τους ηταν διπλα πια μεσα στο θεμα κι εγω κοιτουσα απο αγωνη γραμμη.
Τα ονειρα μου να γκρεμιζονται
και τις σελιδες να ξεσκιζονται ξανα τα λογια μου οπως γραφουν πια να σβυνονται κι η μοιρα μου να με καλει μπροστα.Να σκυβω το κεφαλι να υποτασομαι σε μια γυναικα στην πουτανα τη ζωη που οτι θελει αυτη παντοτε γινεται κι εγω ενας μουλος που κυνηγαει τη βολη.
Εγω δεν εκανα ονειρα τετοια
ενας ρομαντικος αλχημιστης
ξεμεινα απο ταξιδια φορεμενα
στην ακρη εδω αυτης της γης.
Να αγριευω να τρελαινομαι με σενα
και να τη σπαω στον απεναντι γιακα
για ολα οσα δεν μου ειπαν κιομως βρηκα και με γεμισαν με φρικια και ξωτικα.Θα τη παλεψω θα νικησω το αστερι μου ειπαν πως το εχω στο κεφαλι μου ψηλα τι κι αν δεν κανω εγω καριερα στο τραγουδι θα ειμαι παντα η φωνη που σας πονα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
