| |
Σαν του τσιγάρου τον καπνό στριφογυρίζεις
έρχεσαι δίπλα μου μ' αγγίζεις με φιλάς
παιχνίδια κάνεις με το φως με συγκλονίζεις
κι όμως το θάνατο βαθιά σου κουβαλάς
Κι εγώ σε πίνω λίγο λίγο με λαχτάρα
και ας το ξέρω πως στο τέλος θα χαθώ
έτσι είναι φίλε μου η αγάπη σαν κατάρα
ή σε σηκώνει ή σε ρίχνει στο γκρεμό
Φιλιά και όνειρα κι αγάπες στοιβαγμένα
σ' ένα τσιγάρο που καπνίζω στη σιωπή
το βλέπω καίγεται μαζί κι αυτό με μένα
και μόνο η στάχτη παραμένει στην ψυχή
Και ο καπνός να παίρνει τώρα τη μορφή σου
αέρινη λικνίζεσαι στο φως
κάποτε κράταγες κλειδιά του παραδείσου
τώρα στο στήθος είσαι μόνιμος καημός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
