| |
Τα μάτια σου , δυο σπίθες
κοφτερές
μ' ένα τους άγγιγμα σκίζουν
λίγο , λίγο τη σάρκα μου
παρόλα αυτά όμως δεν μπορώ
να μην τα περιμένω
να μ' ονειρεύονται
τα βράδια εκείνα που
το μυαλό σου με λησμονεί.
Κόκκινη μοίρα
μακριά σου με σέρνει
στα δυο σου χείλη απάνω
με δένει
και με τυραννά.
Κόκκινη μοίρα , καλέ μου
τα όνειρά μου σκορπίζει
στην ανάσα σου με φυλακίζει
και στον χτύπο της καρδιάς σου
πεθαίνω εγώ.
Όχι , ποτέ δε θα ξεχάσω
την ημέρα που έφυγες
ούτε τα χέρια σου που
κρατιόνταν από πάνω μου
όχι , δε θα ξεχάσω το πρόσωπό σου
που κοκκίνιζε
κάθε φορά που σε κοιτούσα
κόκκινη μοίρα μου έγινες εσύ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
