Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κόλαση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269416 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κόλαση
 Χάλιαααααα! Μην του πολυδώσετε σημασία. Απλά έχω τις κακές μου!!!
 
Καίγομαι! Βάστα, ψυχή μου στ' ολοκαύτωμα,
τον ανήφορο της κόλασης να ανέβεις.
Σαν το θηρίο στο κλουβί να δέρνομαι,
δεν το μπορώ. Πάλι θα ματώσω.
Η σιωπηλή κραυγή δε φτάνει. Όχι τώρα.
ʼθλιο των καημών μου τέρας, πιες!
Πιες από ό,τι δημιούργησες.
Αφήνω το φαρμάκι μου σε σένα.
Αγκάθινο η μοίρα μου στεφάνι,
στο λαβωμένο μέτωπο στολίδια οι πληγές.
Από παιδί παρακαλάω, δεν έχω ημέρωμα,
από παιδί, φεγγάρι, σε ρωτούσα:
γιατί, καλό μου, κλαις;
Οργή, δεν σε ξεπέρασα ακόμα,
στα μάτια μου το αίμα του θυμού,
με δάκρυα κυλάει σαν έγκλημα.
Και δε ρωτάω τι πιστεύεις. Κανέναν.
Και δεν με νοιάζει τι αντέχεις. Τίποτα.
Μα να, λοιπόν! Όλα τα δέχτηκα,
και τα κατάλαβα, κι είπα “εντάξει”.
Όμορφο έγινα παιδί και καθώς πρέπει.
Όμως τα χρόνια που περνούν, με τάξη κόσμια,
κι ένας ζωγράφος που έφτιαχνε βοριάδες,
αυτά και άλλα είναι φονιάδες,
για του αθώου την παράξενη ψυχή.
Κουρελιασμένη η Μούσα τριγυρνά,
οι μεθυσμένοι γάμοι οι ανούσιοι,
πληγή και καλά, στο σύστημα.
Σβήνει ο Εγκέλαδος, γυμνός γιατί έφταιξε,
κι οι γκρεμισμένες λογικές περίσευμα.
Ποδοπατήθηκε η αγάπη, πάλι και πάλι.
Μόνη, αγαθή και ταπεινή στους ίσκιους,
ζητά τα μάτια της να βγάλει με τις πέτρες.
Σκιά που μ' αγκάλιασες στην άγια σου τρέλλα,
τα μαύρα σου φόρεσα και πέπλα από χώματα.
Ατέλειωτη ανάγκη μου, που τόσα μου έκανες,
στα γόνατα έπεσα κι εκεί είμαι ακόμα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
annaΤi
22-12-2005
γιατί χάλια??? απλώς, κόοοολασσσηη... ;-) θα σου έλεγα, "περαστικά σου", αλλά δεν με παίρνει... οπότε, φιλιά σου...
renouli
22-12-2005
Θένκιου, και τα περαστικά τα δέχομαι!!! ʼαααααχ! η τύχη μου η ξέσκεπη!
MAKHS KAURISMAKHS
22-12-2005
ε όχι και χάλια O Ren!!!!!μην ακούω για κρίσεις αυτοεκτίμησης!!!!Δεν επιτρέπονται!!!Καλημέρα (ξανά) :)
renouli
22-12-2005
Κάπου εδώ είναι που χώνω το ξεροκέφαλό μου στην άμμο! Ασε που δε μου βρίσκεται η άμμος. Γεια σου, Μάκηηης(ξανά)!
MAKHS KAURISMAKHS
22-12-2005
δοκίμασες στης γάτας;;(χούμορ μπλιαχ) :)
renouli
22-12-2005
Δεν μ' αφήνει η στρίγγλα! Την έχω εκπαιδεύσει, βλέπεις, προσωπικά!! Κανείς μα κανείς δε βάζει χέρι στις βρωμίτσες της! (ούτε κεφάλι)! Αμέεεε!
MARGARITA
22-12-2005
Σκέψου να είσαι στις καλές σου!!!!!κι ένας ζωγράφος που έφτιαχνε βοριάδες!!!! Καίγομαι και γω Ρενούλι!!!όμορφο!!!
renouli
22-12-2005
Γεια σου, μαργαρίτα με τη φοβερή κατανόηση!! Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!
Γιώργος_Κ
22-12-2005
Χμ...ποδοπατήθηκε η αγάπη...ενδιαφέρον στίχος για το επόμενο φιλομποτικό μου ποίημα...;)
0 Rh -
22-12-2005
ωραία σου βγήκε πάντως ο θυμός ... (το 2ο σχόλιο του Μάκη και η δική σου απάντηση είναι φο βε ρά....)
renouli
22-12-2005
Καλά, δε σε πιάνω πουθενά!! Γράψε για μπότες που πατάνε, λιώμα να γίνουμε, λιώμα!!!!
Γιώργος_Κ
22-12-2005
Αυτό ακριβώς είχα στο μυαλουδάκι μου καλή μου...χεχεχεχε 8-)
KTiNoS
22-12-2005
jereis to anekdoto pou leei terma to dialima mesa ta kefalia ? :)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο