Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οι γλάροι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269427 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι γλάροι
 
Καράβια χάρτινα βουλιάζουν στα κανάλια
σαν περιστέρια με μηνύματα που τρέχουν στα χαμένα.
Παράλογες εικόνες χαμένων ποιητών,
πάντα οι ίδιες λέξεις, αστέρια,φεγγάρια και πουλιά
και κάπου πέρα η θάλασσα και λίγα βράχια
μια παραλία κι οι λεμονανθοί, οι ψίθυροι απ τ΄αγέρι
και κάποιο χάδι απ το κάτασπρο της χέρι
Το πιο όμορφο κορίτσι,λειβάδια με λουλούδια
όλα βαμμένα στο χρώμα της αγάπης
και κάπου ολόγυρα ο έρωτας να ρίχνει αβέρτα βέλη.
Ακόμα μια σελίδα πέφτει στο κανάλι,
μουλιάζουν οι στίχοι γίνονται λεκέδες
πόσο μπορεί να ζήσει ένα χάδι γραμμένο σε χαρτί;
όσες φωτιές και ν ανάψεις καμία φλόγα δεν θα μοιάζει στα μαλλιά της.
Ύστερα, ρώτησα του ναυτικούς π΄αράζουν στα καρνάγια του Ρότερνταμ
"Εσείς,πολυταξιδεμένοι! , μην είδατε μια θάλασσα να ΄χει το χρώμα των ματιών της; "
Κανένας δεν απάντησε κανείς δεν ήταν σίγουρος για να μου πει.
Τα έβαλα με τους γλάρους που διωχναν τα περιστέρια από τα ψίχουλα
κι έκρωξαν εκδικητικά πως κάπου υπάρχει η θάλασσα που γυρεύω...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν είναι φάση,...είναι απόφαση.
 
XARMOLYPH
27-09-2012 @ 00:11


...Ακόμα μια σελίδα πέφτει στο κανάλι,
μουλιάζουν οι στίχοι γίνονται λεκέδες...


...πολύ όμορφο...



nadin1974
27-09-2012 @ 00:12
Παντελή! πανέμορφο ποίημα !
::theos.:: ::yes.::
ΚατεριναΘεωνα
27-09-2012 @ 03:26
μπορεί να είναι η σερβιτόρα απ το μικρό καφέ με τις τουλίπες
και τα λευκά παράθυρα
Ισως όμως να είναι και το κορίτσι της βιτρίνας,που ντράπηκες
να κοιτάξεις στα μάτια καθώς περνούσες απ το κακόφημο δρομάκι
αστείο θα σου φανεί,μα μήπως ήταν η κοκκινομάλα με τη λότους....
η εκείνη η φοιτήτρια στο τραίνο που δεν καταδέχτηκες να κοιτάξεις
στα μάτια ,επειδή τα δικά σου ήταν καρφωμένα στην κόλα και το
μελάνι που έγραφες το ποίημα
μα αν καμμιάς τα μάτια δεν είδες..............πως θες να βρεις τη θαλα
σσα???

galanidoy
27-09-2012 @ 05:10
πόσο μπορεί να ζήσει ένα χάδι γραμμένο σε χαρτί;

όσο και σε μια οθόνη...αν δεν το καταστρεψουν θα μεινει για παντα...να θυμιζει.... ::hug.::

Ύστερα, ρώτησα του ναυτικούς π΄αράζουν στα καρνάγια του Ρότερνταμ

περάσαμε τα συνορα παλικαρι μ'
γερο να εισαι...σταματημο δεν εχεις.... ::kiss.::
kantadoros
27-09-2012 @ 06:34
Πόσο ζει ένας μολυβένιος στρατιώτης;
Υποκρισία
27-09-2012 @ 08:27
καπου υπαρχει!! ακριβως εσυ ξερεις.. τι γλαρος αλλιως θασουν.. φιλιααααα ::hug.::
γαλάζια πεταλούδα
27-09-2012 @ 08:43
πόσο μπορεί να ζήσει ένα χάδι γραμμένο σε χαρτί;
όσες φωτιές και ν ανάψεις καμία φλόγα δεν θα μοιάζει στα μαλλιά της.
Γιάννης Ποταμιάνος
27-09-2012 @ 08:58
σαν περιστέρια με μηνύματα που τρέχουν στα χαμένα.

Πολύ ωραίο Παντελή
καλή σου μέρα
::yes.:: ::yes.::
elsa98
27-09-2012 @ 10:33
Τα έβαλα με τους γλάρους που διωχναν τα περιστέρια από τα ψίχουλα
κι έκρωξαν εκδικητικά πως κάπου υπάρχει η θάλασσα που γυρεύω...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Υπέροχο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Helene52
27-09-2012 @ 11:47
Υπέροχο Παντελή !!!!
Καλή σου μέρα ::yes.:: ::theos.::
karpox
27-09-2012 @ 12:19
πετα πουλι μου πετα...

ειναι η ζωη μια τρελα!!!

::hug.::
martin luther
27-09-2012 @ 12:47
δεν έκραξαν εκδικητικά ελπίδα σου δωσαν... κάπου υπάρχει Παντελάκο. ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
27-09-2012 @ 13:54
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
monajia
27-09-2012 @ 15:52
ΤΗ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΑΝΤΕΛΗ?

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
27-09-2012 @ 21:09
...πουλίμ ::love.::
morsecode
27-09-2012 @ 21:34
!
wordymate
28-09-2012 @ 11:06
Μαστοριά κι ευαισθησία όπως πάντα...

γειά σου Παντελή!!
athinatri
20-05-2013 @ 19:43
πολυ ομορφο... ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο