Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάποτε
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάποτε
 Καλημέρα στιχοοικογένεια ! - ε -
 
Κάποτε έπινες την κάθε μου πνοή
Μέσα στο σώμα μου τις νύχτες κολυμπούσες
Στάλαζε πόθο η γλυκιά σου η φωνή
Και τρυφερά μέσα στα χείλη με φιλούσες...

Κάποτε άνθιζε στα μάτια σου η χαρά
Σκόρπιζες γέλια στα παιδιά της γειτονιάς σου
Μέσα στα χέρια σου κρατούσες γιασεμιά
Κι όταν μ' αγκάλιαζες με φώναζες.. κερά σου...

Κάποτε γέμιζες μ' ελπίδα τις σιωπές
Και δεν φοβόμουνα στα κρύα τα σκοτάδια
Δεν σταματούσες για αγάπη να μου λες
Και να με πνίγεις στα αέρινά σου χάδια...

Κάποτε κέρναγες τραγούδια τις στιγμές
Και σαν νεράϊδες φτερουγίζανε οι ώρες
Εύθυμα χόρευαν στον κήπο οι μυρτιές
Και δεν λυγούσανε στον άνεμο.. στις μπόρες...

Μα ήρθε κάποτε μια μέρα βροχερή
Πότισε δάκρυ το γαλάζιο όνειρό μας
Κι έγινε μαύρη η ζωή μας και πικρή
Κι η ευτυχία έφυγε απ' το πλευρό μας...
...
Τώρα κατάθλιψη.. σιωπή.. και πανικός
Κατακρημνίζουνε στα άδυτα το νου μας
Και πως φοβάμαι.. πως δεν είναι γυρισμός
Για να λυτρώσει τις πληγές του χωρισμού μας...




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
monajia
04-10-2012 @ 13:04
Μα ήρθε κάποτε μια μέρα βροχερή
Πότισε δάκρυ το γαλάζιο όνειρό μας
Κι έγινε μαύρη η ζωή μας και πικρή
Κι η ευτυχία έφυγε απ' το πλευρό μας...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ..................

ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ............

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
yiannistellidis
04-10-2012 @ 13:40
::up.:: ::up.:: ::up.::
merlin17254
04-10-2012 @ 13:52

Μα ήρθε κάποτε μια μέρα βροχερή

.....Αύτές οί βροχερές μέρες τελικά δέν λείπουν άπό τήν ζωή μας...Μπορεί νά αργούν...άλλά πάντα στό τέλος έρχονται...
Μαυρομαντηλού
04-10-2012 @ 15:57
::sad.:: ::sad.:: ::sad.::
Γιάννης Ποταμιάνος
04-10-2012 @ 16:37
Θαυμάσιο Μαρία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλό απόγευμα
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο