Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: μια μου μέρα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129975 Τραγούδια, 269278 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μια μου μέρα
 έτσι είναι...ντυμένοι άνθρωποι που βγάζουν την μάσκα τους όταν πέφτουν για ύπνο...γιατι ο πόνος κρύβεται σενα χαμόγελο!!
 
έφτασε πάλι το τέλος κι αυτής της μέρας...
άλλης μιας μέρας που μετράω την απουσία σου...
λείπεις απ όλα..
απ τη ζωή μου...
μα πιο πολύ λείπεις στη ψυχή μου...
ίδια μέρα...
όπως όλες...
σηκώνεσαι το πρωί...
πρώτο τσιγάρο και ένας καφές..
αυτή είναι η συντροφιά μου...
κι ύστερα πρέπει να πάς στη δουλειά..
που πιά δεν σε ζεί αλλά ζείς για να δουλεύεις...
κόσμος μπαίνει...
κάθε άνθρωπος κουβαλάει το κουφάρι της μοίρας του...
ίδιες φάτσες...
ίδιες συνήθειςες..
ίδιο γκρίζο σκηνικό...
περνάει η βάρδια...
γυρνάς σπίτι...
κάθεσαι στον καναπέ και χαζεύεις στο ίντερνετ..
προσπαθείς να ξεχαστείς...
πέρνεις το τηλέφωνο κανονίζεις για καφέ,ποτό,βόλτες στο λευκό πύργο με ένα δυο γνωστούς...
συζητήσεις,αστεία γέλια κλέβουν λίγο την ανάσα σου...
και πάλι γυρνάς στο σπίτι...
ένα άδειο σπίτι..
μεγαλώνουν οι σκιές μέσα σ αυτό...
κι έρχεται το βράδυ...
''βγάζεις'' τη μάσκα κ όλα γίνονται βουβες στιγμές...
ζωντανές σιωπές...
πέφτεις στο κρεββάτι...
γυμνός...
γυμνός απο απουσίες...
ξεγυμνώνεις τη ψυχή σου...
βγάζεις τη στολή της υποκρισίας..
κρεμάς στη ντουλάπα τα χαμόγελα της ημέρας...
βάζεις στο καλάθι των απλύτων τη ψεύτικη χαρά...
κ ο ύπνος αγκαλιάζει τον αληθινό σου εαυτό...
κοιμήσου...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

όταν η πραγματικότητα παίρνει χρώμα μαύρο..η πέννα χρωματίζει τον κόσμο μου..!
 
monajia
12-10-2012 @ 11:01
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ..............

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Shinobi
12-10-2012 @ 11:33
έφτασε πάλι το τέλος κι αυτής της μέρας....

...πρώτο τσιγάρο και ένας καφές..
αυτή είναι η συντροφιά μου

δε χρειάζονται άλλα, τα είπες όλα
Γιάννης Ποταμιάνος
12-10-2012 @ 12:11
Μια αλλοτριωμένη μέρα
μιας ζωής που η ειλικρίνεια
μόνο στο σκοτάδι δείχνει
το πραγματικό της πρόσωπο!!!!

Μπράβο πολύ καλό
::yes.:: ::yes.::
smaragdenia
12-10-2012 @ 12:45
ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ............

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ............. ::hug.:: ::yes.:: ::yes.::
panta smile
12-10-2012 @ 17:12
ονειρέψου ένα αλλιώτικο αύριο...
εκεί..
που θα υπάρχουν άνθρωποι αληθινοί....
::love.::
drosostalida777
12-10-2012 @ 18:11
Kαλησπέρα ποιήτρια.... ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο