| |
| | το μονοπάτι της γνώσης (επεισ 32) |  | | |
32A
Η εικόνα που αντίκρισε, καθώς ξεπρόβαλε το «θεριό» μπροστά του, τον έκανε να πέσει στα γόνατα, σφαδάζοντας από τα γέλια.Ο σβώλος του, επικεφαλής μιας κουστωδίας άλλων σβώλων ,που είχαν κολλήσει ξοπίσω του και εν σειρά, σαν τις κάμπιες, ξεπρόβαλε καμαρωτά μπροστά στα μάτια του.
«Δεν σ εγκατέλειψα αναζητητή, απλά ήθελα να εξασφαλίσω «συμμαχίες» ομοειδών μηχανημάτων , ώστε να μη γίνουμε αντιληπτοί από τους φύλακες.»,τον ενημέρωσε τηλεπαθητικά.
Στη συνέχεια, του ζήτησε να τον κρατήσει και πάλι σφιχτά στη χούφτα του, ενώ τους υπόλοιπους θα τους άφηναν ξοπίσω τους ,να στέλνουνε συγκεχυμένες πληροφορίες στους φύλακες, γι αντιπερισπασμό.
Η χαρά του αναζητητή, ήτανε ανείπωτη ,καθώς κατάλαβε πλέον, ότι δεν θα βάδιζε μονάχος και χωρίς οδηγό, πέντε χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γής.
«Οι Πύλες, βρίσκονται στο υποεπιφανειακό τελευτάιο επίπεδο και θα χρειαστεί ν ανεβαίνουμε επίπεδο-επίπεδο προς τα πάνω, αφού πρώτα συγκεντρώσουμε από κάθε επίπεδο, σημαντικές πληροφορίες και κωδικούς, για το επόμενο.», συμπλήρωσε, καθώς βάδιζαν πλέον σε μια συγκεκριμένη στοά ,που ο σβώλος του υπέδειξε να κατευθυνθεί.
«Ο δικός μας κόσμος είναι κατά πολύ αρχαιότερος του κόσμου της επιφάνειας και ο κατ εξοχήν αδικημένος από τους Σπορείς.» ,τόνισε, καθώς ο διάδρομος μέσα στην στοά που βρισκόντουσαν, άρχισε ήδη να κινείται γοργά προς το βάθος του τούνελ.
«Ποιοί επιτέλους είναι αυτοί οι περιβόητοι «Σπορείς»,ρώτησε ο αναζητητής, προσπαθώντας να κρατήσει την ισορροπία του.
32B
«Εκείνοι, που πειραματίσθηκαν με πολλές αποτυχημένες μεταλλάξεις,πάνω σε μικροσαυροειδή, μετά την εξόντωση των μεγαλόσωμων δεινοσαύρων ,μέχρι να δημιουργήσουνε ένα είδος, κατ εικόνα και δική τους ομοίωση », διευκρίνισε ο σβώλος.
«Όλα αυτά τα πειράματα ,έγιναν εδώ κάτω?» ,ρώτησε με ενδιαφέρον ο αναζητητής.
«Όλες οι μεταλλάξεις ,γίνανε στην επιφάνεια της Γης, απλά οι αποτυχίες τους, κλείστηκαν υπο φρούρηση ,στο εσωτερικό της , για να μην επηρεάσουνε το επιτυχημένο είδος, δηλαδή εσάς τους υποτίθεται «σοφούς» ανθρώπους».
Ο αναζητητής τότε, ξέσπασε σ ένα τρανταχτό γέλιο, που η ηχώ του επαναλήφτηκε πολλές φορές μέσα στο τούνελ.
«Τελικά έχεις και χιούμορ, ψυχρό μηχάνημα !»,είπε με νόημα ,χαϊδεύοντας ταυτόχρονα τον σβώλο, που είχε καταχωνιάσει μέσα στην παλάμη του.
«Κράτησε τα χάδια σου, για τις Άρπυες, που σε λίγο θα επιτηρούν στη μεγάλη αίθουσα συγκέντρωσης ,για την καθημερινή καταμέτρηση των φολιδωτών πλασμάτων, του είδους μας»
«Μα είσαι μια τηλεπαθητική μηχανή προσανατολισμού ,τι είδους βιολογική σχέση έχεις μ αυτά τα δύστυχα όντα?», ψέλλισε ο αναζητητής , διαπιστώνοντας με έκπληξη ότι είχανε ήδη φτάσει στον προορισμό τους.
«Πάψε την φλυαρία ανθρωπάκο και άνοιξε τα μάτια σου,γιατί σε λίγο θα παραπατάς πάνω ζωικούς ιστούς των δικών μου ,τροφή για τους μονόφθαλμους υποχθόνιους,που μετά την καταμέτρηση, θα σπεύσουνε για το καθημερινό τους συσσίτιο.»
«Ποιοί είναι αυτοί οι μονόφθαλμοι υποχθόνιοι σβώλε, με κάνεις στ αλήθεια να τρέμω», ψέλλισε φοβισμένα ο αναζητητής, σφίγγοντας τον σφιχτά στην παλάμη του.
Δεν πρόλαβε να πάρει την απάντηση, καθώς εκατοντάδες πλάσματα σαν εκείνα που άφησε υπνωτισμένα στην αίθουσα του αμφιθεάτρου του Πανεπιστημίου, άρχισαν να γεμίζουνε με τάξη και σε σειρά τον χώρο.
Τότε αντίκρισε, ότι πιο φρικτό θα μπορούσε να γεννήσει , ακόμα και η πιο σχιζοφρενής ανθρωπινή φαντασία, τις Άρπυες.
συνεχίζεται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | η τέχνη δεν μπαίνει κάτω απο κομματικές παντιέρες ,συνθήματα και δογματισμούς.Ανηκει σε όλους ! | | | |
|
monajia
13-10-2012 @ 20:15 | ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΑΡΟΚΟ ΜΟΥ,,,,,
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
