Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ξημέρωμα στη πόλη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269427 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ξημέρωμα στη πόλη
 ~4~
 
Η ώρα πέντε παρά κάτι το πρωί
σε μία πόλη που ξυπνάει μουδιασμένη.
Κι εγώ κρατώ μια τελευταία αναπνοή
να παραστήσω τη φρονίμως κοιμισμένη.

Όμως ο νους μου τα πατζούρια διαπερνά
κι ακροβατεί ψηλά στα σύρματα του δρόμου.
Αυτή τη πόλη με τη σκέψη σεργιανά,
να βρει αν έχει πουθενά κάτι δικό μου.

Τι κι αν περπάτησα το κάθε της στενό;
Τι κι αν το σπόρο της βαθιά μου έχει σπείρει;
Ποτέ δεν είχα να με δένει κάτι εδώ,
όσο το σώμα που στο πλάι μου έχει γείρει.

Μα να που φεύγει πριν στεριώσει η αυγή
και μένω μόνη και στο τόπο μου χαμένη.
Κι από το στόμα μου δε λέει λέξη να βγει,
θαρρείς κι η ώρα δίχως λόγια δε διαβαίνει.

Κι αναρωτιέμαι ενώ ακούω τη βροχή,
αυτός ο κόσμος που ξυπνά για ποιόν το κάνει.
Και σιγοκαίει τη καρδιά μου η ενοχή
καθώς το βλέμμα μου τρυπάει το ταβάνι.

Ένα τσιγάρο τελευταίο στην αυλή,
που στα μισά απ' τον αέρα έχει σβήσει.
Κι η διαδρομή ίσως να ήταν πιο απλή
αν η βαλίτσα δεν αρνούνταν να κυλήσει.

Μα πριν προλάβει να χαράξει έχει χαθεί.
Εγώ στις ράγες και το τρένο ξεμακραίνει.
Μπορεί στη πολή μου ο ήλιος να βρεθεί,
μα η αγάπη μου μαζί της θα το παίρνει.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
vasilis g.
15-10-2012 @ 22:19
Πολύ όμορφη ποίηση....
ωραίες φράσεις εικόνες νόημα
και ωραία ομοιοκαταληξία... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ambrosia
15-10-2012 @ 22:20
Όμως ο νους μου τα πατζούρια διαπερνά
κι ακροβατεί ψηλά στα σύρματα του δρόμου.
Αυτή τη πόλη με τη σκέψη σεργιανά,
να βρει αν έχει πουθενά κάτι δικό μου.

Τι κι αν περπάτησα το κάθε της στενό;
Τι κι αν το σπόρο της βαθιά μου έχει σπείρει;
Ποτέ δεν είχα να με δένει κάτι εδώ,
όσο το σώμα που στο πλάι μου έχει γείρει.

::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Shinobi
15-10-2012 @ 22:50
αυτές οι βαλίτσες που αρνούνται
να κυλήσουν...
**Ηώς**
15-10-2012 @ 23:53
Κι αναρωτιέμαι ενώ ακούω τη βροχή,
αυτός ο κόσμος που ξυπνά για ποιόν το κάνει.......πάρα πολύ καλό!!!!!!μπράβο!

http://www.youtube.com/watch?v=ENi9Crx7UYE
monajia
16-10-2012 @ 07:27
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ........................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
AETΟΣ
16-10-2012 @ 15:53
Υπέροχο!!!!!!!!!!

Καλό απόγευμα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο