| |
Εκκάλεσα σε συμπόσιο του Θεούς…
αναρριχήθηκα εις τον Όλυμπο…
ο Ζευς με υποδέχθηκε…
συγκεντρωμένοι άπαντες…
εις τραπέζι συνεδρίασης…
επανειλημμένα ο Διόνυσος…
γέμιζε το ποτήρι με νέκταρ…
επιδιώκοντας την μέθη…
ασάφεια μνήμης μου…
Επικαλέσθηκα την αποκάλυψη…
των " κρυφών " Θεών…
φύλου θηλυκού έντεχνης λαγνείας…
η Αθηνά νόησε ντροπιασμένη…
ο Πλούτωνας εις νευρική κρίση…
προσκόμισε έγγραφο απολογούμενος…
εις αριθμούς δώδεκα συν δέκα…
η Εκάτη εις φιλοδοξία αποπροσανατολισμού…
φλέρταρε την νόηση μου…
Θυμωμένος βρόντηξα το τραπέζι…
σκορπίζοντας στον Αίολο…
το Μανιφέστο της απάτης…
μονομάχησα βίαια με τον Άρη…
κλειδώνοντας την νίκη μου…
στο άβατο του καταφύγιου παραμονής των…
εντόπισα τις κρυφές " θεές "…
εις πρωτόκολλο κρυφό άνευ σφραγίδας…
απεκάλυψα το κρησφύγετο…
έντρομες με δειλία οι πρόστυχες…
η " Σιωπή ", " Αγνωμοσύνη " κι η " Αχαριστία "…
κρατώντας σφικτά το μαχαίρι του Άρη…
τις αποκεφάλισα…
τα κουφάρι τους βυθισμένα στο αίμα…
κραύγασα σαν ήρωας…
στα εμβρόντητα μάτια τους…
Αποπλάνησα την Αφροδίτη…
εις παράφορο έρωτα…
γονιμοποίησε απ’ το σπέρμα μου…
ξε-γέννησε την παρθένα " Ζωή "…
την νυμφεύομαι εμπρός τους…
λαμβάνοντας δώρο…
την σοφία της Αθηνάς…
παρ-έλαβα την νέα μου σύζυγο αγκαλιά…
κι Αποχώρησα…
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
