| |
Έρωτα, έρωτα, ζωή με πότισες
όταν σ΄αντίκρισα ΄κείνο το βράδυ
την έρημη στράτα μου φώτισες,
ο ήλιος ξεπρόβαλλε απ΄το σκοτάδι.
Αγκαλιά τη μέρα σφιχτά βαδίζαμε,
στιγμή δεν υπήρχε που να χωρίζαμε.
Αγκαλιά τη νύχτα μαζί περνάγαμε
και την αγάπη μας κρασί κερνάγαμε.
Έρωτα, έρωτα, χολή με πότισες
όταν μου έφυγες ένα πρωί,
αν θα το άντεχα δεν ρώτησες,
μου πήρες πάλι πίσω τη ζωή.
Μια σκιά τώρα, βαριά σέρνω,
μοναχός τους δρόμους παίρνω,
μέσα μου αβάσταχτος καημός,
μπρος μου απλώνεται ο γκρεμός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
