Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131046 Τραγούδια, 269523 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φθινόπωρο
 Ύστατη θυσία!!! Η Φύση γνωρίζει. Εμείς από πότε πάψαμε να είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της;;;;;;;;;;
 
Μικρούλι μου εσύ
χρυσοκίτρινο φύλλο
μην κανείς σε μισεί
και ματώνεις στον ήλιο;

Κρεμασμένο εκειδά
στην αγχόνη σου στέκεις,
σαν τ'αγέρι σε φιλά
άλλο εσύ δεν αντέχεις.

Και αφήνεσαι πια,
σαν αστέρι που πέφτει,
ανοιχτή αγκαλιά
η Μητέρα Γη έχει.

Μα σαν φτάνεις εκεί,
σπλαχνικό το χορτάρι
σου προσφέρει στοργή,
μαλακό μαξιλάρι.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φύση - Περιβάλλον,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
monajia
24-10-2012 @ 11:33
Και αφήνεσαι πια,
σαν αστέρι που πέφτει,
ανοιχτή αγκαλιά
η Μητέρα Γη έχει

ΟΜΟΡΦΟ........................

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ierografos
24-10-2012 @ 11:53
τι ομορφο και γλυκο..............τρυφερο....................να εισαι καλα...........
Γιάννης Ποταμιάνος
24-10-2012 @ 12:25
Τρυφερούλι!!!
καλό μεσημέρι
::yes.::
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
24-10-2012 @ 14:25
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
24-10-2012 @ 16:27
σωστό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::smile.:: ::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο