Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Βόλτα στον κύκλο της μνήμης
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130160 Τραγούδια, 269309 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βόλτα στον κύκλο της μνήμης
 
[font=georgia][color=black]
Χωμάτινος ο δρόμος
αγκαλιασμένος απ' τις δεντροστοιχίες
που τον κρατούν σφιχτά
κατηφορίζει όπως τον περπατώ χωρίς βιασύνη
Ανασαίνω την γυμνή ομορφιά των δένδρων
καθώς αφουγκράζομαι τον ανεπαίσθητο ήχο
των φύλλων που πέφτουν
και ηθελημένα χάνουν τη μνήμη του καλοκαιριού

Αγαπημένο το ρέκβιεμ του φθινοπώρου
στην μυστική μα προσωρινή του συμφωνία
σαν έρωτας που σε χειμερία νάρκη πέφτει
Συνεχίζω να περπατώ αθόρυβα
να μην ταράξω την γεμάτη σιωπή της αέναης στιγμής

Αναπνέω βαθιά το χαρακτηριστικό κραδασμό της εποχής
και τον αφήνω να γαργάλα ευχάριστα τη μύτη

άρχισε να μυρίζει ο χειμώνας όπως έμαθα να τον αγαπώ
[/color][/font]



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://iraklis-vaitsaras.blogspot.com/
 
monajia
26-10-2012 @ 16:32
Αναπνέω βαθιά το χαρακτηριστικό κραδασμό της εποχής
και τον αφήνω να γαργάλα ευχάριστα τη μύτη

άρχισε να μυρίζει ο χειμώνας όπως έμαθα να τον αγαπώ

ΓΡΑΦΕΙΣ ΗΡΑΚΛΗ......................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ierografos
26-10-2012 @ 17:50
Καλησπερα Ηρακλη...πολυ ομορφο...
XARMOLYPH
26-10-2012 @ 23:05


...Αγαπημένο το ρέκβιεμ του φθινοπώρου
στην μυστική μα προσωρινή του συμφωνία
σαν έρωτας που σε χειμερία νάρκη πέφτει...


...άρχισε να μυρίζει ο χειμώνας όπως έμαθα να τον αγαπώ...


...κ'γω πολύ!

...εξαιρετική δημιουργία...




galanidoy
27-10-2012 @ 07:20
Αγαπημένο το ρέκβιεμ του φθινοπώρου
στην μυστική μα προσωρινή του συμφωνία
σαν έρωτας που σε χειμερία νάρκη πέφτει
Συνεχίζω να περπατώ αθόρυβα
να μην ταράξω την γεμάτη σιωπή της αέναης στιγμής

Αναπνέω βαθιά το χαρακτηριστικό κραδασμό της εποχής
και τον αφήνω να γαργάλα ευχάριστα τη μύτη

άρχισε να μυρίζει ο χειμώνας όπως έμαθα να τον αγαπώ

κι εγώ... ::hug.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο