Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απανθρακώνω την « ταμπέλα » του ποιητή "…
 Στρώνουν κατακάθια στις λεωφόρους... περ-πατούν στο σκοτάδι... μια χαραμάδα φως στο μονοπάτι που απουσιάζουν οι αλλόθρησκοι...
 
Όργωσα άπειρες πεδιάδες…
διωκόμενος από τσιφλικάδες…
μετα-μορφωνόμουν εις σκιάχτρο…
μπερδευόμουν με τα ομοιώματα τους…
κι ανα-χωρούσαν ήσυχοι βλαστημώντας…
ενώ βύθιζα τα δάχτυλα στο άγονο χώμα…
ενίοτε συγκρούονταν με ογκόλιθους…
παρθένοι σπόροι…
ποτίζονταν με αίμα…
υπαίθρια μαιευτήρια…
για νέες ζωές…
βαπτισμένες στο ερυθρό της μήτρας…
αναρριχούμουν εις βουνοκορφές…
εμφυτεύοντας με χειρουργικές επεμβάσεις…
τουλίπες χρώματος μαύρο και μωβ…
αντρωμένες από βοριάδες…
κι απρόβλεπτες καταιγίδες…

Στον θόλο του ουρανού μου…
φιλοξενήθηκαν σπουργίτια και γύπες…
αετόπουλα υπερήφανα …
μελωδικά αηδόνια…
σαρκοφάγα γεράκια...
άπειρα χελιδόνια…
μεταίχμιο επιπέδων…
μεταβλητές από σκοπιές…
φυλλο-μετρώ σαν τζογαδόρος…
ασύμμετρες σκέψεις…
από έντεχνα ναρκοπέδια…
άπειρους αγνοούμενους…
λιγοστούς διασωθέντες…
ο καιάδας πλέον...
τελμάτωσε από νεκρούς…

Αποκεφάλισα αράδες στίχων μου…
απανθρακώνω την «ταμπέλα» του ποιητή…
πέριξ μου τραγωδίες «τρανών» στιχουργών…
άπειρων δολοπλόκων…
«ιεραπόστολοι» έντεχνων συγγραμμάτων…
αυτο-καλούμενοι υπηρέτες - χειροκροτητές…
λιμοκτονούν εντεταλμένοι δημοσιοσχεσίτες…
βεβηλώνομαι από λύματα κι επιδημίες …
επι-στρέφω εις την εφηβεία…
στα μαθητικά θρανία…
που διδασκόμουν καθαρεύουσα…
εις λάβαρο ιερό…
ενώ τα γεράκια κι οι γύπες…
δεν συγ-κατοικούσαν
στην πόλη που μεγάλωσα και ζω…
η Άνοιξη διαρκούσε…
ψαλιδωτά πτηνά έχτιζαν φωλιές…
κρυφάκουγα ερωτικά τιτιβίσματα…
η όραση μανδύας στην τεκνοποίηση…
τότε…
έγραφα στίχους σε λευκές κοιλιές...
ονειρευόμουν σε ψαλιδωτές ουρές…
ουδείς δεν απήγαγε τα νεογνά…
ουδείς στόχευε τους γονείς στην καρδιά…
η ορφάνια ήταν ανύπαρκτη…
λαϊκά…
τότε δεν υφίσταται …
στο μέγιστο σαν στόχος …
η καθημερινότητα της πουστιάς…

Στέλιος Κ.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...
 
horseman
27-10-2012 @ 13:02
http://www.youtube.com/watch?v=CyTmq1Sfpvk
elsa98
27-10-2012 @ 13:28
έγραφα στίχους σε λευκές κοιλιές...
ονειρευόμουν σε ψαλιδωτές ουρές…
ουδείς δεν απήγαγε τα νεογνά…
ουδείς στόχευε τους γονείς στην καρδιά…
η ορφάνια ήταν ανύπαρκτη…
λαϊκά…
τότε δεν υφίσταται …
στο μέγιστο σαν στόχος …
η καθημερινότητα της πουστιάς…

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Υπεροχο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Shinobi
27-10-2012 @ 13:50
τρελλό
με πολλές αλήθειες
και έξυπνους συνειρμούς
monajia
27-10-2012 @ 15:19
Αποκεφάλισα αράδες στίχων μου…
απανθρακώνω την «ταμπέλα» του ποιητή…
πέριξ μου τραγωδίες «τρανών» στιχουργών…
άπειρων δολοπλόκων…

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Odys seus
27-10-2012 @ 17:14
Στις στάχτες και τα συντρίμμια λάμπει ο θησαυρός...
ΓΡΟΘΙΑ στην υποκρισία...

Απλώς ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΔΥΝΑΤΟ


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο