| |
η ξυλοσομπα της γιαγιας το μελι
η λυπη του χρονου ακεφαλη και
λειπει η παρουσια μας
απο αυτην δεματιασμενη
αν ηταν αναμενη τοτε ουτε συζητηση
ομως ακομη ειναι νωρις για ολους
για τους αλλους πραγματικα δεν κρυωσαμε
μουντζουρηδες σε κατασπρη μερα και μενει
να μπουμπουνισουμε ανταμα με την θεληση
( αλλη απο την αυθορμησια κατ ουσιαν δεν υπαρχει
δεν ειναι ιδεα ειναι πραξη πριν ακομη το καταλαβει και
δυσκολα την απο δεχεται κανεις διχως τη μετοχη της εμφυτης ροπης
και να δει μιαν αθλια μια τιποτενια )
ακομη νοεμβρης σε λιγο φτανει
μα τωρα βρεχει
ανθρωπους συνταγμενους σε φαλαγγες
επαισθητο δεδομενο παρον επαισχυντο
για την ιστορια για σενα
που οργας και που οργιζεις
κλασμα σου ανεπαισθητο
βροχηδον φουντωνει το συγκρυο και
αν κανεις να ριξεις κατι παλιο πανω σου
σε αρπαζει αμεσως εκεινη η ζεστη
το σκουπιδι που παλι πετας και
αρπαζεις παλι μετεωρος
ωστοσο το ξερεις πεθαινει ηλεκτρισμενο
οταν σε βλεπει να κυλιεσαι στα κομματια
ενα κομματι και εσυ
της πηγαιας παρουσιας εφαρμοσμενο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
