| |
monajia
01-11-2012 @ 12:57 |
H δική σου χροιά παρέχει στη συντέλεια
μια πιο χαριτωμένη εκδοχή του τετελεσμένου
Έμαθα να σ’ ακούω
να σ’ αγγίζω απαλά
μη και μου σπάσεις.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | mipezia
01-11-2012 @ 14:55 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Μαυρομαντηλού
01-11-2012 @ 17:14 | Σ’ αγαπώ.
Θέλω να αντέξεις.!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Να αντέξω.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αύριο ξύπνα με
με έναν ψίθυρο.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η σιωπή είναι τόσο εύθραυστη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
που καμιά φορά σου μοιάζει.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
να μου νοτίσεις την ψυχή
με δυο κουβέντες που τις έχω ξανακούσει
Δε θα’ ναι το ίδιο
H δική σου χροιά παρέχει στη συντέλεια
μια πιο χαριτωμένη εκδοχή του τετελεσμένου
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΟΝ ΤΣΑΚΩΣΑ ΤΟ ΦΟΒΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Απαντώ με το στίχο σου...
''ΔΕ ΘΑ' ΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ''!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
όχι με την έννοια που αποδίδεις εσύ ,αλλά με την έννοια που υποστηρίζω εγώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ
ΟΛΑ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ
ΣΤΗΝ ΕΝΤΕΛΕΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::love.:: | | nikodo
01-11-2012 @ 18:57 | οι μόνοι ήρωες που αντέχουν
Είναι αυτοί που αγαπιούνται.
...εγώ τώρα τι να πω ?
Ποιήτρια μου ...Αθανασία Γιασουμή .... τα σέβη μου | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
