Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μου 'χες πει
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130695 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μου 'χες πει
 
Μου ‘χες πει , σε μουσκεύουν, του καημού πρωτοβρόχια,
είναι τρύπια και στάζει, της καρδιάς η φωλιά,
το ‘χα νοιώσει τις άλλες…. που του έρωτα βρόχια
τον λαιμό, μου ‘χαν σφίξει, με μιας λύπης θηλιά!!!!!!!!!!

Κάποιοι λένε να βάλεις, στον λαχνό το κορμί σου,
αφού πήρες τα ίχνη των παλιών ουλαμών
Τι αγάπες να σπείρεις, στους αγρούς της αβύσσου
αφού λεν θα θερίσεις, μαύρα στάχια καημών!!!!

Δωρικές επελάσεις στων Ιώνων τις κτήσεις
μοιάζει η κάθε κουβέντα, κι όλα αυτά που μου λες….
Κι όμως……… ξέρεις, αν πάλι, με ψευτιές μ’ αποκτήσεις
θα σου κάνουνε «στάση» , των ερώτων φυλές!!!!!

Μου ‘χες πει σε μουσκεύουν, της βροχής μου οι στάλες
και μου στέλνεις σινιάλο: « Ζεστασιά απαιτώ…»
είχες στήσει ν’ ανέβω της αγάπης τις σκάλες,
ήρθα….. κι ήσουν φευγάτη, με τον πιο … «κολλητό»

1.11.2012




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΝΙΚΟΣ P
02-11-2012 @ 23:32
Ωραίο!! ::up.::
scarlet1977
03-11-2012 @ 01:07
υπέροχο !
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
nadin1974
03-11-2012 @ 01:42
Κάποιοι λένε να βάλεις, στον λαχνό το κορμί σου,
αφού πήρες τα ίχνη των παλιών ουλαμών
Τι αγάπες να σπείρεις, στους αγρούς της αβύσσου
αφού λεν θα θερίσεις, μαύρα στάχια καημών!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
monajia
03-11-2012 @ 15:06
Κάποιοι λένε να βάλεις, στον λαχνό το κορμί σου,
αφού πήρες τα ίχνη των παλιών ουλαμών
Τι αγάπες να σπείρεις, στους αγρούς της αβύσσου
αφού λεν θα θερίσεις, μαύρα στάχια καημών!!!!

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ....................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
iokasth
03-11-2012 @ 15:18
Μου ‘χες πει σε μουσκεύουν, της βροχής μου οι στάλες
και μου στέλνεις σινιάλο: « Ζεστασιά απαιτώ…»
είχες στήσει ν’ ανέβω της αγάπης τις σκάλες,
ήρθα….. κι ήσουν φευγάτη, με τον πιο … «κολλητό»

Μαθήματα ζωής, εν όσο.....ζούμε.
Θαυμάσιο.!
Ν. Ρ.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο