Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο κόσμος μας είναι ένα παιδί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130682 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο κόσμος μας είναι ένα παιδί
 
Το ίδιο σκοτάδι απλώνεται παντού
Καθείς διαλέγει τη γωνία θέασής του.

Στη γαλαρία οι φοβητσιάρηδες
έχουν την καλύτερη θέα για την ανατολή
-ωστόσο,
προτιμούν να φοβούνται το σκοτάδι-

Κάπου στη μέση οι αναποφάσιστοι
είναι αυτοί που γεμίζουν την αίθουσα
ψελλίζοντας συνήθως
«δεν ξέρω» ή «δεν με νοιάζει»

Κι αυτή η χώρα μέρες τώρα θυμίζει
ένα άσπρο ψηφοδέλτιο

Η μοναξιά της είναι μια κάλπη ανοιχτή
που όλοι περνάνε για να ρίξουν ό,τι έχουν
μια καραμέλα εμπάθειας
ένα δεμάτι αυτογνωσίας
πολλοί ακόμα αραδιάζουν μέσα της
ό,τι σκουπίδι μεγαλώνουν στην καρδιά τους

«Μνήσθητι μου Απόλλωνα
όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου»

Και το μέτρο μια αιώνια παρακαταθήκη ξεχασμένη
μέσα σε τόμους και βιβλία εθνικών βιβλιοθηκών
είτε ακόμα στις ψυχές των πιο γενναίων
που αντέχουν να συνδιαλέγονται πρώτα με τη σιωπή
και στο κατόπι με τον εαυτό τους

Όσο για εκείνους π’ άραξαν πρώτη σειρά
τυφλωμένοι από το φως
δεν βλέπουν πια κανένα σκοτάδι
διαρρηγνύουν τα ομμάτια τους
και δεν τους μένει πια καμιά ιστορία αληθινή:

Διά του λόγου το αληθές
Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να αγκαλιάσει
ένα παιδί την ώρα που κλαίει
«θα του περάσει» αποκρίνονται
με τη βεβαιότητα που πιστώνει το κάρμα

Κι ο κόσμος μας είναι ένα παιδί
που το μεγάλωσαν δήθεν ενήλικες
με την αμετροέπεια της αλαζονείας.

Κάτσε τώρα να απαριθμήσεις τις ρυτίδες
έτσι κι αλλιώς οι καθρέφτες μας
χρόνια απεργούν την αλήθεια

Μόνο αν αγγίξεις το πρόσωπο ενός τυφλού
θα καταλάβεις πως η όρασή του
πηγάζει από κάπου πιο βαθιά
κι αυτό το άπατο πηγάδι
ξεδίψασε κατά καιρούς πολλούς συντρόφους

Κι όταν ακόμα ο Όμηρος μιλούσε για Ιθάκες
οι σοφιστές και οι ρήτορες
νόμιζαν πως είχαν ήδη φτάσει

Κι ο κόσμος μας είναι ένα παιδί
που κλαίει κάθε βράδυ στη γωνιά του
Σε κάθε σπίτι
κάθε κραυγή

Ο κόσμος μας είναι ένα παιδί
με κηδεμόνες τα απαίδευτα παιδιά του.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Γιάννης Ποταμιάνος
11-11-2012 @ 23:06
Κι ο κόσμος μας είναι ένα παιδί
που κλαίει κάθε βράδυ στη γωνιά του
Σε κάθε σπίτι
κάθε κραυγή

Ο κόσμος μας είναι ένα παιδί
με κηδεμόνες τα απαίδευτα παιδιά του.

Εξαιρετικό!!
Μπράβο Αθανασία
καλό ξημέρωμα
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-11-2012 @ 07:39
καλημερα............!!!!!!!!!!!!!!
Rannia . k
12-11-2012 @ 10:36
Καταπληκτικό Αθανασία μου!!!
Καλό μεσημέρι και μια όμορφη βδομάδα!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
monajia
12-11-2012 @ 11:04
ΜΠΡΑΒΟ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΟΥ,,,,,,,,,,,,,,,

ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
scarlet1977
12-11-2012 @ 13:53
Κι ο κόσμος μας είναι ένα παιδί
που κλαίει κάθε βράδυ στη γωνιά του
Σε κάθε σπίτι
κάθε κραυγή
Θαυμάσιο !
υπέροχη δημιουργία !
::love.::
Μαυρομαντηλού
12-11-2012 @ 16:46
Ο κόσμος μας είναι ένα παιδί
με κηδεμόνες τα απαίδευτα παιδιά του.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.::
ΧΡΥΣΑΥΓΟΥΛΑ
12-11-2012 @ 17:36

Κάτσε τώρα να απαριθμήσεις τις ρυτίδες
έτσι κι αλλιώς οι καθρέφτες μας
χρόνια απεργούν την αλήθεια ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο