nadin1974
12-11-2012 @ 23:23 | μα είν’ και κάτι Κυριακές
μέσα στις ψυχές μας λύτρο
πύρινο κρατούν τον κύκλο
γύρω απ’ άδολες καρδιές….
::yes.:: ::theos.:: | |
boofox
12-11-2012 @ 23:40 | οι μέρες είναι όλες μοναδικές. Γεννιούνται και πεθαίνουν την ίδια μέρα και στις μετρημένες ώρες της ζωής τους, η κάθε μια μπορεί να αλλάζει τον κόσμο στα μάτια όλων και ταυτόχρονα στον καθένα ξεχωριστά. Αν αυτό δεν είναι αναπόσπαστο κομμάτι της μαγείας, τότε πιο είναι; ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!::4076.:: | |
John Fenix
13-11-2012 @ 00:10 | Πολύ όμορφη οπως πάντα η γραφή σου Γιάννη.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
monajia
13-11-2012 @ 08:49 | πώς να μην σας νοσταλγώ
αφού όταν σας αγγίζω
με τη μνήμη μου, λυγίζω
ζω ξανά κι αναπολώ
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
FREETHINKING
13-11-2012 @ 09:28 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Αγνή
13-11-2012 @ 09:35 | κάπου εκεί στο παρελθόν μου
γέλιο μου ξενιτεμένο....
πώς γίνεται λέξεις που τις έχουμε χιλιοακούσει
με έναν συγκεκριμένο συνδυασμό να μοιάζουνε
καρφιά που μας πονάνε....αυτό είναι η ποίηση τελικά...
Γιάννη...
ποιός καιρός σας έχει ντύσει
από Κυριακές Δευτέρες
... | |
ΧΡΥΣΑΥΓΟΥΛΑ
13-11-2012 @ 10:47 | πολύ όμορφο, πολύ μελαγχολικό!!!!!!!!!!ΠΟΙΗΜΑ!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
