| |
Είναι τα χρόνια νεκρά καράβια
Παραδομένα σε μια στεριά
Από ταξίδια κι ανέμους άδεια
Με την αρμύρα μες στα σκαριά...
Είναι τα χρόνια παλιές αγάπες
Στο μάγουλό σου ίχνη σβηστά
Όνειρα μόνο κι οφθαλμαπάτες
Μ' ένα σου ψέμα αντικρυστά...
Είναι τα χρόνια βήματα ξένα
Σε νυχτωμένους προορισμούς
Με τα σπασμένα του νου τα φρένα
Απ' της καρδιάς τους αφορισμούς...
Είναι τα χρόνια σώματα στέρφα
Ξεψυχισμένα στην ηδονή
Πόδια κομμένα.. μέσα στην τέφρα
Στης προδοσίας την πλησμονή...
Είναι τα χρόνια μικρές παρθένες
Που αγαπήσαν τον βιασμό
Από τον έρωτά σου διωγμένες
Που ναυαγήσαν μες στον καημό...
Είναι τα χρόνια βαθιές ρυτίδες
Στο μέτωπό σου.. σαν χαρακιές
Από των τύψεων τις λεπίδες
Και τ' ανεπίστρεπτου τις βουλές...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
