| |
Η στάχτη από τα όνειρα
στην αγκαλιά μου μέσα
χρόνια που την εφύλαγα
χρόνια που την ποθούσα
μαρμάρωσε τους πόθους μου
τη φλογερή μου ανάσα
και έμεινε ακίνητη
γραμμή των οριζόντων
στα μάτια ενατένιση
στα χέρια μου ένα ρούχο
ποτέ που δεν φορέθηκε
στο παγωμένο σώμα
και γίνανε οι μέρες μου
στου χρόνου την ορφάνια
στιγμές και δευτερόλεπτα
ρακένδυτοι ζητιάνοι
στα πτωχευμένα όνειρα
στυγνοί ωμοί κλητήρες
τοιχοκολλώντας θύραθεν
εξώδικα θανάτου
σε μια ζωή εξόριστη
που χρόνια εκρατούσα
χρόνια που την εφύλαγα
στην αγκαλιά μου μέσα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
