Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: μ' ένα κερί στο χέρι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130751 Τραγούδια, 269455 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μ' ένα κερί στο χέρι
 
μ' ένα κερί στο χέρι

Θα 'τανε δε θα 'τανε
δεκαοκτώ χρονών
Στη μαυρίλα μέσα των καιρών
Στα βαθιά σκοτάδια
τίποτα δεν έβλεπες
μα το ένιωθες γύρω σου
πως όλα ήταν ρημάδια
Θα 'τανε δε θα 'τανε δεκαοκτώ
και μ' ένα κερί στο χέρι
φώναζε τον κόσμο λέει θ΄αλλάξει
Άναψε φωτιά μεγάλη όλα να τα κάψει
Φώναζε, ο κόσμος απ' τους γέρους δεν αλλάζει
ο κόσμος απ' τους νέους μοναχά αλλάζει
Και τότε έγινε
και που 'ταν τόσοι νέοι
σηκώθηκαν ενώθηκαν
τα γέρικα σαρώθηκαν


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ανεμομαζωματα διαβολοσκορπισματα
 
Μαυρομαντηλού
21-11-2012 @ 16:56
όμως εγώ δεν πιστεύω καθόλου ότι οι νέοι μπορούν να αλλάξουν το παραμικρό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ποτέ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
άλλοι και αλλού παίρνονται οι αποφα΄σεις!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
afiltro
21-11-2012 @ 17:00
δεν θα χεις κάνει νέα(νέος) ποτέ!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
scarlet1977
21-11-2012 @ 17:09
ίσως Μαυρομαντηλού μου αυτό να συμβαίνει επειδή το πιστευεις ....
ΟΛΟΙ μπορούμε ν αλλάξουμε τα πάντα...μόνο αν το πιστεψουμε ....
χρειάζεται η πείρα των γερόντων και η τόλμη των νέων ....
ΥΠΈΡΟΧΗ δημιουργία !
Γ ΑΔΑΜΑΣ
21-11-2012 @ 17:55
Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης
ο πλαστουργός της νέας ζωής!
Εγώ είμαι τέκνο της Ανάγκης
κι ώριμο τέκνο της Οργής.
Εγώ του καραβιού γοργόνα
Στ’ ορθόπλωρο καράβι μπρος
Απάνω μου σπάνε φορτούνες
κι άγριος ενάντια μου ο καιρός.
Ένας δεν είμαι μα χιλιάδες!
Οχι μονάχα οι ζωντανοί -
κι' οι πεθαμένοι μ' ακλουθάνε
σε μιαν αράδα σκοτεινή.
Δε δίνω λέξεις παρηγοριά,
δίνω μαχαίρι σ ολουνους,
καθώς το μπήγω μες το χώμα
γίνεται φως, γίνεται νους.
Κι ένα στυλώνει κι ανασταίνει,
τό να βασίλειο της Δουλειάς,
(Ειρήνη! Ειρήνη!) το βασίλειο
της Πανανθρώπινης Φιλιάς.///BARNALHS
Αμάλθεια
21-11-2012 @ 21:09
άλλοι και αλλού παίρνονται οι αποφάσεις
γι'αυτό πάμε κατά διαόλου,indeed ::xmas.::
Celestia
22-11-2012 @ 02:49
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο