Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σκέψεις του δρόμου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σκέψεις του δρόμου
 
[font=georgia][color=black]
Περπατώντας στο δρόμο
παρατηρώ τις μορφές των ανθρώπων
μοιάζουν με ζωντανά ποιήματα της ζωής
άλλα καλλίγραμμα άλλα όχι και τόσο
αντίστοιχο θα έλεγε κανείς του περιεχόμενου
Μα δεν φαίνεται να έχει και τόση σημασία αυτό
έχω δει σε ανθρώπους πως χάνετε η ομορφιά
απ΄το κακό τους περιεχόμενο
κι άλλους που άσχημους θα έλεγε κανείς
να ακτινοβολούν σαν να κατάπιαν έναν ήλιο
και δεν μοιάζουν αλλά είναι όμορφοι

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Μια και ο κόσμος είναι ότι είμαστε
δεν είναι να απορείς γιατί το φως λιγοστεύει
ελάχιστοι οι Ήλιοι που περπατούν ανάμεσά μας πια
Μοιάζουμε με σκιές που κοιτούν χάμω
με το σκοτάδι να κερδίζει συνεχώς έδαφος μέσα μας
Μα πως να κάψει μια φωτιά αν της στερήσεις
την καύσιμη ύλη της, τα ξύλα και το οξυγόνο της
Πως να κρατηθεί η ψυχή και το πνεύμα ζωντανό
όταν μαύρες σκέψεις καταδυναστεύουν τη θέληση για φως
Περίεργος ο μηχανισμός του νου
περίεργοι και οι συνειρμοί μας

Όλα ξεκινούν απ' την άγνοια και καταλήγουν στη λήθη
έτσι η μνήμη γίνεται πέτρα
να χτίσεις μ' αυτήν τοίχους ασφάλειας και απομόνωσης
Τα μάτια να κοιτούν το τίποτα
και η θλίψη χρόνια πάθηση από έλλειψη βιταμινούχας ελπίδας

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Η πιο βαθιά νύχτα είναι λίγο πριν ξημερώσει
μόνο που αυτό το λίγο θα κρατήσει περισσότερο αυτή τη φορά
Ας την περπατήσουμε με χέρια ενωμένα να μην χαθούμε
και ότι στο σκοτάδι καραδοκεί να τραφεί με φόβο
ας λιμοκτονήσει απο την έλλειψη του

Ωπ έφτασα σπίτι
τέλος το περπάτημα και οι αδέσποτες σκέψεις του δρόμου
Αύριο πάλι
[/color][/font]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://iraklis-vaitsaras.blogspot.com/
 
Γιάννης Ποταμιάνος
22-11-2012 @ 13:35
Η πιο βαθιά νύχτα είναι λίγο πριν ξημερώσει
μόνο που αυτό το λίγο θα κρατήσει περισσότερο αυτή τη φορά
Ας την περπατήσουμε με χέρια ενωμένα να μην χαθούμε
και ότι στο σκοτάδι καραδοκεί να τραφεί με φόβο
ας λιμοκτονήσει απο την έλλειψη του

Καλημέρα Ηρακλή
Όμορφο και τα ενωμένα χέρια
είναι πράγματι μια απάντηση....
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Μαυρομαντηλού
22-11-2012 @ 16:08
να ακτινοβολούν σαν να κατάπιαν έναν ήλιο
και δεν μοιάζουν αλλά είναι όμορφοι !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΟΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΟΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Όλα ξεκινούν απ' την άγνοια και καταλήγουν στη λήθη
έτσι η μνήμη γίνεται πέτρα
να χτίσεις μ' αυτήν τοίχους ασφάλειας και απομόνωσης---- ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τα μάτια να κοιτούν το τίποτα
και η θλίψη χρόνια πάθηση !!!!!!!!!!!!!!!! ΑΚΡΙΒΩΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
από έλλειψη βιταμινούχας ελπίδας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΤΙΣ ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!

Ας την περπατήσουμε με χέρια ενωμένα να μην χαθούμε
και ότι στο σκοτάδι καραδοκεί να τραφεί με φόβο
ας λιμοκτονήσει απο την έλλειψη του !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ωπ έφτασα σπίτι
τέλος το περπάτημα και οι αδέσποτες σκέψεις του δρόμου
Αύριο πάλι
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΒΓΑΙΝΟΝΤΑς ΑΠ' ΤΟ ΣΠΙΤΙ , ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::up.:: ΕΧΕΙΣ δίκιο σε όλα και ... να μην ξεχνάς τις βιταμίνες σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο