| |
ένα χτύπημα στην πόρτα πεντε τα χαραματα
ο αερας λεω θα ναι μα άκουσα και κλαματα
ανοιξα και είδα εσένα που στεκοσουν στη βροχη
δεν μπορουσα να μιλησω μα μου μίλησες εσυ
μου πες πως ζητας συγνωμη για ολα οσα ειχες κανει
μα σου ειπα πριν τελειωσεις πως για μενα εχεις πεθανει
τοτε γυρισες να φυγεις και την πορτα εκλεισα
μα σε κοιταζα απ το τζαμι και μαζι σου εκλαιγα
ηθελα να σου φωνάξω ομως ητανε αργα
η βροχη και ο αερας σ ειχαν παρει μακρια.[align=left]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
