Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάποτε πέρασα από'δω
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάποτε πέρασα από'δω
 
Κάποτε πέρασα από’ δω κι ας μη με ξέρεις
είμαι μια γνώριμη φωνή που’ χεις ξεχάσει
μα όταν μπορέσεις σε μια φράση να προφέρεις
του κόσμου τ’ άπειρο που σβήνεται στην χάση
θα θυμηθείς πως η αγάπη ανατέλλει
πως το κρασί υπήρξε αγίνωτο αμπέλι
κι είμαστε εμείς, μόνο εμείς, οι τρυγητές.

Κάποτε πέρασα από ‘ δω, ιδού τα αχνάρια
-μνημονικό που ξεφυλλίζεις με τα χέρια-
Φύτευα ευχές, τριγύρω βλάσταιναν φεγγάρια
δάσος διάσπαρτο -η ψυχή μου- από αστέρια.
Και σαν τετράδια γεμάτα με γραμμές
πάνω μας γράφονταν οι πιο μικρές στιγμές
γιατί υπήρξαμε για λίγο Ποιητές.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
vedova nera
24-11-2012 @ 23:17
καταπληκτική δημιουργία ! εύγε !!!
nadin1974
24-11-2012 @ 23:44
Υποκλίνομαι στην ποιήτρια!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
25-11-2012 @ 08:39

Φύτευα ευχές, τριγύρω βλάσταιναν φεγγάρια
διάσδάσοςπαρτο -η ψυχή μου- από αστέρια.

::up.:: ::up.:: ::up.::
smaragdenia
25-11-2012 @ 08:47
Και σαν τετράδια γεμάτα με γραμμές
πάνω μας γράφονταν οι πιο μικρές στιγμές
γιατί υπήρξαμε για λίγο Ποιητές.

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΕ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΡΕΝΟΥ....

ΑΛΛΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΑ ΤΡΥΦΕΡΑ ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΣΕ ΓΡΑΜΜΕΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ...........

ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ...............

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Βασίλης Μ.
25-11-2012 @ 09:44
Αρμονία στίχου,
ομορφιά εικόνων,
πηγή νοήμάτων... ::theos.::
κώστας νησιώτης
25-11-2012 @ 12:45
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο

Μαυρομαντηλού
25-11-2012 @ 16:30
θα θυμηθείς πως η αγάπη ανατέλλει
πως το κρασί υπήρξε αγίνωτο αμπέλι
κι είμαστε εμείς, μόνο εμείς, οι τρυγητές.

Φύτευα ευχές, τριγύρω βλάσταιναν φεγγάρια
δάσος διάσπαρτο -η ψυχή μου- από αστέρια.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πάρα πολύ καλόοοοοοοοοοοο
::yes.:: ::hug.:: ::hug.::
Shinobi
17-03-2013 @ 02:39
.....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο