| |
Έσω
Ο ρατσισμός του ρατσιστή
κι η βούτα του ληστή
Πότε απο δω πότε απο κει
ανευ ουσίας προσοχή
Όλοι θιγμένοι
ομορφιά κατακαμμένη
Κι ο φοίνικας μια ζωή εκεί
απο τις στάχτες να βγαίνει
Μόνιμος κάτοικος
στον άνθρωπο η βία
με τρομάζει λίγο η φανερή
μα με φοβίζει η κρυφή
Και τι δεν έχω κάνει
να μου φανερωθεί
μήπως και προλάβω
ποτέ της να μη βγει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
