Κλειστά παράθυρα το φως απαγορευμένο, χάθηκε όπως και συ.
Η μυρωδιά της μοναξιάς μαζί με τ’ αποτσίγαρα γίνονται ένα.
Κρύος καιρός μα ακόμα πιο κρύος μέσα στης ψυχής τα μονοπάτια,
και το γράμμα σου εκεί θ’ αφήσω να μείνει άθικτο, να λιώνει στο χρόνο.
Η έξοδος μέσα από την στοά των γόρδιων σκέψεών σου,
τερματισμός στο νήμα μιας και τα μαστιγώματα δεν είχαν τέλος.
Καλό ταξίδι μα να προσέχεις τους ξέφρενους ρυθμούς της νεκρής ζωής.
με μια προσευχή τραγούδι για σένα να σε συνοδεύει όπου κι αν πας,
θα σου πω το τελευταίο σ’ αγαπώ και να προσέχεις.
