| |
Θάνατος
Θάνατος της ημέρας
άλλης μιας μέρας
Θρηνούν τα πουλιά
τα ζωντανά κι η φύση
Ο μωρός μοναχά
γλεντά τον θάνατο αυτό
πιστεύοντας θα ζει για πάντα
Ο άνθρωπος απ' το πρωί ακόμα
γνώση γι' αυτό το θάνατο έχει
Ευτυχής και δυστυχής μαζί
Βαρύ το φορτίο
που καλείται να σηκώσει
Την ίδια ώρα ζωντανός
την ίδια πεθαμένος
Απ' το τίποτα στο τίποτα
σ' ένα στρατί μονάχος
Την πίκρα τούτης της γνώσης
φαρμάκι και φάρμακο
σε χιλιάδες το πίνει δόσεις
Να 'τοιμαστεί για κείνη, τη μοναδική
του θανάτου τη στιγμή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
