| |
| | Αλλαγή Καρδιάς |  | | |
Ολά γυρνάνε μες στο κεφάλι
έρχεται πάλι η γνώριμη ζάλη,
μειώνονται της καρδιάς οι παλμοί
το οξυγόνο δεν επαρκεί.
Η ματιά θολώνει
σκοτεινιάζουν τα πάντα
μια τραχιά φωνή να μου
φωνάζει Αγάντα.
Μα γίνεται βουητό στα αυτιά μου
& χώνεται κάπου μέσα βαθιά μου,
χάνω τον τόπο.τον χρόνο,εμένα
βρίσκομαι αλλού σε μέρη κρυμμένα.
Πότε αφιλόξενα,πότε γνωστά
πότε αλλόκοσμα,τρομακτικά.
Σ'ενα ακρογιάλι βρέθηκα αυτή την φορά
μόνος βαδίζω στο πουθενά.
Το βλέμμα κάπου στο βάθος πλανιέται,
εκεί που η θάλασσα με τον ουράνο συναντιέται,
στα δυο γαλάζια που γίνονται ενα
εχω τα μάτια μου καρφωμένα.
Μένω ασάλευτος,σιωπηλός
συνεχίζωντας να ονειροπολώ.
Γυρνώντας το κεφάλι αριστερά
υπάρχει ενας γέρος που με κοιτά,
Φοράει ρουχα μπαλωμένα
τα μαλλιά του λιγδιασμένα.
Μάτια άσπρα,ψυχρά
σαν να ναι απο καιρό νεκρά.
Κοντός,σκυφτός & με καμπούρα
κρατώντας στο χέρι μια μαγκούρα,
πάνω στην άμμο σχέδια χαράζει
κάτι ψελλίζει,κάποιον φωνάζει.
Γυρνάει τότε προς την μεριά μου
το χέρι του απλώνει προς την καρδιά μου,
με μια κίνηση σαν αστραπή
την βγάζει έξω απ'το κορμί.
Την φέρνει στο πρόσωπο μου μπροστά
& μου λέει με λόγια σιγανά...
"Άχρωμη,σκληρή & παγωμένη,
σαν απο χρόνια σε υπόγεια φυλακισμένη''
Μες στα χέρια του την κλείνει
& ανάσες να της δίνει,
να την τρίβει μαλακά
για να ζεσταθεί καλά.
Μια τελευταία της ρίχνει ματιά,
''Είμαστε εντάξει τώρα πια
άλλαξε,καινούρια έχει γίνει
τίποτα απ'την παλιά δεν έχει μείνει''
Στο σώμα μου την τοποθετεί
δεν υπάρχει σημάδι ή πληγή.
Κάθομαι αντίκρυ του & ψελλίζω
''Θέλω την παλιά καρδιά μου πίσω
εκείνη ουτε πληγώνεται,ούτε πονά,
δεν αισθάνεται,ούτε αγαπά.
Αυτή είναι εύθραυστη,θα ραγίσει,θα σπάσει,
θα πρέπει να την προσέχω,μην κατι πάθει
μην δακρύσει,μην κλάψει,κομμάτια μην γίνει.
Αν προδωθεί;τι θ'απογίνει;;;
& με σταθερή φωνή,μου απαντάει:
''Αυτή ειν η ζωή & έτσι πάει
να δακρύσει,να κλάψει & να πονάει,
σε λαθος χέρια να αφεθεί,να γελαστεί,
να προδωθεί,
μια πληγή για καθε πονο
ενα μάθημα μέσα στον χρόνο.
Αν δεν τα νιώσεις όλα αυτά,
τότε δεν ζείς αληθινά''
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ''Ο Θεός προστατεύει τους Τρελλούς γιατι βαδίζουν εκεί που δεν πετάνε οι Αγγελοι'' | | | |
|
ΑΝΑΜΠΕΛ
07-12-2012 @ 19:35 | "Άχρωμη,σκληρή & παγωμένη,
σαν απο χρόνια σε υπόγεια φυλακισμένη''
Μες στα χέρια του την κλείνει
& ανάσες να της δίνει,
να την τρίβει μαλακά
για να ζεσταθεί καλά.
Μια τελευταία της ρίχνει ματιά,
''Είμαστε εντάξει τώρα πια
άλλαξε,καινούρια έχει γίνει
τίποτα απ'την παλιά δεν έχει μείνει''
Στο σώμα μου την τοποθετεί
δεν υπάρχει σημάδι ή πληγή.
Κάθομαι αντίκρυ του & ψελλίζω
''Θέλω την παλιά καρδιά μου πίσω
εκείνη ουτε πληγώνεται,ούτε πονά,
δεν αισθάνεται,ούτε αγαπά.
Αυτή είναι εύθραυστη,θα ραγίσει,θα σπάσει,
θα πρέπει να την προσέχω,μην κατι πάθει
μην δακρύσει,μην κλάψει,κομμάτια μην γίνει.
Αν προδωθεί;τι θ'απογίνει;;;
ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΚΑΡΔΙΑ::5156.::::4840.::
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
