| |
Σε μια θάλασσα πολλών αναμνήσεων
ψάχνω να βρω ποιος έκανε το λάθος.
Κολυμπάω με τις χάρες των αισθήσεων
μα αρχίζω να βυθίζομαι από ένα πάθος.
Κύματα σηκώνουν οι μεγάλοι φόβοι μου
και νιώθω να χτυπούν μανιωδώς το κορμί μου.
Ξεσπούν καταιγίδα οι ευσεβείς οι πόθοι μου
και αρχίζουν να πνίγουν την ύπαρξή μου.
Τρικυμία έχει ξεσπάσει, τώρα, για τα καλά
και απεγνωσμένα παλεύω για να σωθώ.
Όλα όσα είχα νιώσει με πνίγουν κι αυτά
& το Σ' αγαπώ ΣΟΥ θαμμένο στον ίδιο βυθό.
Γεύση αλμύρας έχει στο μυαλό μου η σκέψη σου
και ψάχνω να βρω λίγο νερό να τη ξεδιψάσω.
Ανεμοστρόβιλος γύρω μου οι ψεύτικες υποσχέσεις σου
και τα μανιασμένα γιατί ΜΟΥ προσπαθώ να κοπάσω.
Παλεύω αν και κουρασμένη στο πάτο μη πάω
λόγους κι αιτίες ψάχνω για να επιπλεύσω.
Αρχίζω να κλαίω γιατί παντού πονάω
πλησιάζω στο βυθό το Σ' αγαπώ σου & δεν θ' αντέξω.
Ξαφνικά κουράγιο «κάτι» περίεργο μου δίνει
και πριν βυθιστώ στον αφρό με μιας με ξεβράζει.
Το μέλλον μου, σκέφτηκα που καλύτερο θα γίνει
«Η ελπίδα σου σ' έσωσε»
κάποιον ακούω να μου φωνάζει.
Ψάχνω τριγύρω να βρω ποιος μου μιλάει
μα κανέναν δεν βλέπω ποτέ, πουθενά
Χαμογελώ γιατί το μυαλό μου και πάλι με ξεγελάει
και χαίρομαι που του γλίτωσα για μια ακόμη φορά.
Δημιουργός : Καλομοίρα Τσαντίλα
Αφιέρωση : «Τα πιο μεγάλα ναυάγια
γίνονται στη στεριά
»είχε πει και ένας φίλος από εδώ
Για όσους έχουν «βουλιάξει» και βρήκαν μια σανίδα σωτηρίας τη τελευταία στιγμή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
