| |
Σταμάτησε στον ουρανό απόψε το φεγγάρι
στα σκαλοπάτια της πλευράς της σκοτεινής
είχε θυμώσει και το φως του είχε πάρει
αυτό το χρώμα τις πιο κόκκινης στιγμής.
Σταμάτησε στη μέση μία νύχτα
την ώρα που κοιμούνται τα παιδιά
ξημέρωσε πριν πούμε καληνύχτα
και άρχισε να κλαίει δυνατά.
Την ώρα που χωρίζουμε πεθαίνουν
τ' αστέρια και φουντάρουνε στη γη
κομήτες που όσο λιώνουν κατεβαίνουν
και σμίγουν με το χώμα την αυγή.
Την ώρα που χωρίζουμε γεννιούνται
η άβυσσος κι κόλαση μαζί
τα όνειρα που ζήσαμε γκρεμίζουν
και μένει αυτή η γεύση η πικρή.
Σταμάτησε στο πέλαγος απόψε ένα κύμα
αρνήθηκε να βγει ως την στεριά
πλημμύρησε μ' αρμύρα όσα χάθηκαν στο κρίμα
και πνίγηκε στου πάτου την βρεγμένη αγκαλιά.
Σταμάτησε στην άκρη του γκρεμού μια αυταπάτη
στα όρια του θέλω και του άχαρου μπορώ
τα πρέπει σαν μαχαίρια που καρφώθηκαν στην πλάτη
κι οι λέξεις ένα αντίο παγωμένο και μισό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
