Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ατιτλο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130603 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ατιτλο
 αξίζει να αλλάζει τους χάρτες σου για μιια αγάπη...?μάλλον όχι..
 
περνάνε τα χρόνια..
ξετυλίγονται σαν ενα κουβάρι..
γεμάτοι οι ζωή μας απο φίλους,παρέες γνωστούς..
κι όμως μόνοι μας πορευόμαστε σε δρόμος σκοτεινούς...
είναι η ψυχή μας που μας ακολουθεί..
σαν ενα άδειο βαγόνι εγκαταλελειμένο που κάποτε έσφιζε απο ανθρώπινες μορφές..
μόνοι μας προχωράμε..
μόνοι μας γενιόμαστε..
μόνοι μας πεθαίνουμε..
με σύμμαχο μονάχα την ψυχή μας...
γελάει..
ερωτεύεται..
παίζει..
κλαίει..
μα πάντα όρθια στέκετε και προχωράει...
περνάνε τα χρόνια...
κι είναι η μοναξιά που μας συντροφεύει σαν φίλη πιστή..
άραγε θα φύγει ποτέ...?
κι είναι εκείνη που σε μιλάει τις κρύες νύχτες..
σ αγκαλιάζει με την ίδια ζεστή αγκαλιά της μητέρας..
άραγε θα φύγει ποτέ..?
κι είναι που παλεύεις να κλήσεις τις πληγές..
χρόνια προσπαθείς..
μα περίπλοκη είναι η θύελλα του μυαλού..
παράξενες σκέψεις θολώνουν τη σκέψη..
κι εσύ απλά προσπαθείς...
για πόσο ακομα΄..?
πως να πετάξεις όταν κάποιος σου έχει καρφώσει τα πόδια στη γή...
η ψυχή αργοπεθαίνει..
μαζί κι εσύ...
κάθε μέρα καποιος σου κλέψει ενα κομμάτι της...
κι εσύ ανύμπορος να κάνεις κάτι κοιτάς...
μένεις σιωπηλός...
ξεσπάς σε κλάμματα..
θυμάσαι..
κι είναι τόσοι που πέρασαν απτη ζωή σου..
φίλοι..
συνάδελφοι..
αγάπες..
κι είναι που τόσες υποσχέσεις σου έταξαν κάποιοι..
ξεχάστηκαν..
ξέφτισαν..
μα εσύ ακόμα θυμάσαι..
γιατί..?
δε βλέπεις σου τρώει κάθε μέρα ένα χαμόγελο..
κι είναι τα μάτια σου βουτηγμένα μεσα στη λύπη..
γιατί...?
κι είναι οι υποσχέσεις καρδιάς που δεν σ αφήνουν να προχωρήσεις..
μα μόνο αδιαφορία παίρνεις..
δεν βλέπεις..?
σου γκρεμίζουν κάθε φύλλο της ψυχής σου..
μα πώς..?
περνάνε τα χρόνια..
ούτε που θυμάμαι πόσα είναι πια..
μα εκείνο το συναίσθημα πάντα μένει ίδιο..
ίσως πλέον είναι πιο δυνατό..
είναι η αγάπη που χρόνια τώρα σ αφήνει μες την μοναξιά..
είναι η αγάπη που χρόνια τώρα σ ανοίγει πληγές..
κι εσύ..
εκεί..
συνεχίζεις ν αδιαφορείς για το τι υπάρχει γύρω σου...
είναι η αγάπη που χρόνια τώρα δεν λέει να ζήσει στο φώς..


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

όταν η πραγματικότητα παίρνει χρώμα μαύρο..η πέννα χρωματίζει τον κόσμο μου..!
 
aridaios
17-12-2012 @ 00:30
κάθε μέρα καποιος σου κλέψει ενα κομμάτι της...
κι εσύ ανύμπορος να κάνεις κάτι κοιτάς...
μένεις σιωπηλός...
ξεσπάς σε κλάμματα.. ::rock.::

είναι η αγάπη που χρόνια τώρα σ αφήνει μες την μοναξιά..
είναι η αγάπη που χρόνια τώρα σ ανοίγει πληγές.. ::cry.::

Υπεροχοοοοοοοοοοοοοοο
Μαυρομαντηλού
17-12-2012 @ 18:07
αν δεν ξαναμπει η αγάπη στην καρδιά όλα τα σαθρά και τα στραβά δε φεύγουν από μέσα μας δυστυχώς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
l;)ena
17-12-2012 @ 21:04
Άκου το τραγούδι...Κάποια μέρα έρχετια η αγάπη και ο χρόνος δεν κρατάει πια τα κλειδιά.Όσο θρηνείς για το χθες δεν αφήνεις χώρο για το καινούριο..Θέσε στόχους ,αλλά όχι με στόχο εσένα!!!Ο Νίτσε έιπε κάτι πολύ σοφό κάποτε...ΓΙΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ..κι είσαι πολλά ..
panta smile
18-12-2012 @ 00:53
λενακι μου σαγαπώ..! ::angel.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο