| |
μεταξυ των αλλων
κι ενω τα παντα καταρρεουν
το νεο της ημερας αυτο παλιο πολυ
για ενα πιατο φαι κακην κακως
και θρεψη μηδαμινη
προοδευμενα.. ξερεις πως ειναι αυτα
τα πραγματα τ' απ' αλλου φερμενα..
της κωλοσυνεντευξης λοιπον
των γραπτων ερωταπαντησεων..
-της συνταξης και καλης πως να πουμε αφου εχει βγαλει φτερα ηδη-
αραδιαζεις ετσι ενα σωρο παραμυθια
αποφευγοντας να σκεφτεις πως φαινεσαι
ή γραφεις την ετσι κι αλλιως
καταδικη σου με τα δικα σου χερια
γουσταρεις
γιατι δεν ειναι καθολου το ιδιο
και ομως..
διαχωρισμος δεν προβλεπεται
για των διαφορων την αυτοσυγκεντρωση
κι οτι επεται
αυτονοητο κιολας θεωρειται
ενα παγκοσμιο συστημα - ιστος να μας θελει
οχι μονο οντα ολα ξεχωριστα
μα λαους μα και νυχτες
ομορφα ομοιομορφα αξημερωτα
αριθμους και νουμερα
οικονομολογοι δια- λογιστες
επιστημες τεχνες γραμματα
παλιες γραφες και αξιες ιερες
απο σαρκοβορους που τρωνε οτι λαχει
αρεσκονται σε χορον ακαταληπτο και κλαιγονται
παντα βρισκουν με χαμογελα
τη πρωτη αν δεν πιαστεις κοροιδο
ταχα τυχαια βρισκεσαι καπου αλλου
τη δευτερη φροντιζεις και τους λες τα καλαντα
οσο πιο ακαιρα τοσο καλυτερα
τα σκωμματα τους τα στοματα τους
τα γενοσημα τους
μα τι ρωτανε;
μεταξυ των αλλων..
εσυ τι πιστευεις
στην κολαση ή στον παραδεισο θα πας
ψαχνεις τοτε στο κεφαλι σου
να βρεις μια τριχα για να εκπλαγεις
η γυμνια σου τοσο γυμνωτικη
που σκεφτεσαι δν υπαρχει η λεξη
ξεροι αυτοι μενουν -λες-
και τους γλυφει ο χαρος τα χειλη
μα το περιστερι παντα ευκαιρο
πεταριζει απο καλουπι σε καλουπι
η αυτοκυριαρχια τους σε βλεπει
ενα σκουληκι απο κεινα τα
μαλακα ισχνα παχουλα διαφεγγα
οπως τα ασπονδυλα τους δαχτυλα
χαλβαδιαζουν την αιωνιοτητα και θελουν
και φοβουνται τη σαρκα και τα οστα της
εσυ με μια ματια
πανω τους ορμας
και α- κυρωνεσαι απο μονος σου
σα μωρο που μολις βγηκε κοιτας πισω
απο τα κλειστα του βλεφαρα
απροκαλυπτα μονο του στη νυχτα
της νυχτιας
κοχλαζεις και λαμπεις απο χαμω
το γελιο σηκωνεις διχως ησυχια και ηχο
ενα φυλλο του αχρονου δεντρου
ενα αστρακι που ξε- κρεμαστηκε
απο τον κορμο τους
ασβεστα
ενας ρευματοληπτης για μια θεση
στον ηλιο
αυτοχειρας
αυτοι ρευματοδοτες χιλιαδες
το πανε μονοπωλιακα δηλητηριασμενα
μανιταρια αναπτυγμενα
τουλαχιστο.....
ας τα αφησουμε αυτα
να φαγωνονται μονα τους
τι θα πει φοβος; λιγη περιεργεια..
κι οπου βγει
ως στις αδειες τσεπες σας βρισκομαι
ακοιμητα παντου ο χαρος
σα θεος πανω απο τα κεφαλια μας
ανοιξτε τες και λιγο κραυγαζει
αντ' αυτου το ματι μας καβλωνει
λαθρα και υπουλως
απο την κλειδαροτρυπα
κι οπου βγει
κι οπου βγει
ταξιδιαρικο σα πουλι
στον νυχτερινο ουρανο ψηλα πολυ
στραφταλιζει αιωνιο στο ερωτηματικο
χνοτο στα παγωμενα μελη ζεστο
"κατα διαολου πηγαινετε
ισα κατω επι της γης τραβηξτε
του παραδεισου την ασχεδιαστη εκ- ταση
...τιποτα τιποτα
μονο καλην ανταμωση καλοι μου ανθρωποι..
ναι ναι τραινο συνεχεια περναει
απο λεπτο σε λεπτο.."
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
