| |
Δες! Τη πραμάτια μου πουλώ.
- Πόσο κάνει; - Δύο γρόσια!
Και με το νου μου απορώ
πώς περάσανε τα χρόνια
Στο εμπόρευμά μου επενδώ
κάθε χρυσή αξία
ότι κερδίζω το χρωστώ
και όλα μένουν ίδια.
Είναι η ζωή μου μια καλή
δεσμίδα από χιλιάδες
και απαιτώ μα νοσταλγώ
να 'ρθουν ξανά παράδες
Θέλω να αποκατασταθούν
οι δυο μου αδερφάδες
μήπως κι αυτές ξεστραβοθούν
να βρούνε δυο λεφτάδες
Και δεν βαστώ, δεν καρτερώ
με σάπισαν τα χρόνια
να εμπορεύομαι μια ζωή
το ίδιο μου το πτώμα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
